Tirol'deki Alpbach: bol odunlu gelenek
KBirisi cennet gibi bir Tirol köyünün resmini yapsaydı, bu Alpbach'a benzeyebilirdi: St. Oswald bölge kilisesinin çevresinde, cepheleri güneşten kararmış, çatıları çan kuleleriyle taçlandırılmış rustik ahşap evler vardır – bunlar, çanı simgeleyen ahşap kulelerdir. Tarladaki çiftçi bir şeyler atıştırmak istedi ve yangın çıkması durumunda alarmı çaldı. Tipik geleneksel bir köy.
En azından ilk bakışta. İkinci bakışta, yokuş yukarı doğru yürürken, yarı çayırda gizlenmiş, spiral şekilli girintili gün ışığı konisine sahip modern bir cam cephe keşfedersiniz – 1999 yılında inşa edilen Alpbach Kongre Merkezi. Yamaç içine akıllıca yerleştirildiği için modernlik gelenekle rekabet etmiyor, aksine onu tamamlıyor. Ve klasik Alp tatilcilerinin ötesinde, Tirol geleneğini incelerken güncel konuları tartışmak için yaz aylarında her zaman Avrupa Forumu'na gelen bilim, iş dünyası, politika ve kültürden ek konukları da buraya getiriyor.
Alpbach'ta kongre merkezinin ötesinde sadece geleneksel mimari var. Bu, ileri görüşlü yerel politikalar sayesinde oldu: 1953 gibi erken bir tarihte, yerel konsey, şehir manzarasının olduğu gibi kalması gerektiğini şart koşan inşaat yönetmeliklerini yayınladı. Burada inşaat yapan herkesin sadece temeldeki görünen duvar işçiliğini göstermesine izin veriliyor; binanın hemen ahşapla inşa edilmemesi durumunda birinci kattan itibaren ahşap kaplama kullanılması gerekiyor. Eski bir dağ köyünün büyüleyici karakteri günümüze kadar korunmuştur.
Kaynak: İnfografik WELT
Güneşli tarafta bulunan ve bu nedenle kışın da tavsiye edilen bir dağ yolu, Inneralpbach'a doğru en görkemli geleneksel binalardan birine ulaşır: geçmişi 1676'ya kadar uzanan “Alpengasthof Roßmoos”. Duvardaki arma, buranın kalıtsal bir çiftlik olduğunu gösteriyor; bu ödül yalnızca çiftliğin en az 200 yıldır aileye ait olması durumunda veriliyor. Genç ev sahibi Linda Moser, “böyle bir şeye devam edebilmenin kendisini gururlandırdığını” söylüyor.
Menüde restorana yakışan geleneksel yemekler yer alıyor; örneğin baharatlı gri peynirli Brennsuppn ve kahverengi ekmek küpleri veya Alpbacher Jagd av etiyle doldurulmuş köfteler. Bir diğer özel restoran ise kasabanın tam karşısında bulunan ve 1218 civarında bir han olarak anılan “Gasthof Jakober”.
Gratlspitz, Alpbach'taki ahşap evlerin arkasında görülebilir.
Kaynak: Alpbachtal Tourismus/Reichsöllner Linda
Burada rustik çiftlik evindeki geleneksel mimariyi keşfetmeye devam edebilir ve hancı Jakob Larch'ın size duvardaki özel cihazların işlevini açıklamasına izin verebilirsiniz: “Bunlar normal bira kupası saklama kancalarıdır.” Taze tütsülenmiş Trumer Märzen, ıspanaklı, peynirli ve pancarlı Tirol böreği üçlüsünü sipariş edecek. Kalorileri yakmak için 113 kilometrelik pistlere sahip Alpbachtal-Wildschönau kayak alanına veya tabelalarla işaretlenmiş çok sayıda kış yürüyüşü turlarından birine gidebilirsiniz.
Oraya varmak: Trenle Brixlegg veya Wörgl'e, oradan da otobüs bağlantıları.
Hanlar: “Alpengasthof Roßmoos” (rossmoos.at), “Gasthof Jakober” (gasthof-jakober.at), “Böglerhof” (boeglerhof.at).
Bilgi: alpbachtal.at, skijuwel.com
Güney Tirol'deki Campill: Ladin gelenekleri
Vardığınızda, burası sanki kollarını açarak gelenleri karşılıyor ve kucaklıyormuş gibi geliyor: Campill, Güney Tirol Hochabteital'deki bir yan vadinin sonunda, kırmızımsı sarı Dolomit duvarlarıyla çevrilidir. Buradan yürüyerek veya kışın kar ayakkabıları veya gezi kayaklarıyla daha ileriye gidemezsiniz. Köyün 1400 metrede bulunması nedeniyle kar yağışı rahatlıkla beklenebilir. Yılın birçok ayı boyunca. Bu durum günümüzün ziyaretçilerini sevindiriyor ama eskiden bölge sakinleri için büyük bir yüktü.
Reklamcılık:
WELT: DERTOUR kuponu ile daha ucuz bir tatile çıkın
Dünyanın geri kalanından neredeyse kopuk olan bu konum, dağ köyünde pek çok şeyin korunmasına yardımcı oldu. Eski mimari ve aynı zamanda dil: “İtalyan misafirler bizim bir Alman lehçesi konuştuğumuzu düşünüyor. Ve Almanlar bunun İtalyanca olduğunu düşünüyor,” diye açıklıyor yerel bir dil olan Ladin. Ne kadar dinlerseniz dinleyin pek bir şey anlayamazsınız. Bir lehçe değil, Vulgar Latince'den geliştirilen bağımsız bir dildir.
Ladin gelenekleri Güney Tirol Campill'de korunuyor
Kaynak: San Vigilio San Martin Turizm Derneği
Sakinleri, tıpkı Almanca Campill adının yanında Ladin Lungiarü ve İtalyanca Longiaru harflerini gösteren kasaba tabelası gibi üç dil biliyor. Bir ağaç oymacısı olarak geleneği sürdüren ve geliştiren Hubert Pezzei de üç dil biliyor. Karla kaplı gibi görünen ağaçlar gibi tek tek parçaları elle yapıyor. Zevk değişti, diyor, “gençler artık süsleme istemiyor, net çizgiler istiyor.” İstenirse motorlu testereyle de büyük sanat eserleri yaratabiliyor.
Campill'in tipik örnekleri, bölgedeki en eski yerleşim türü olan, tipik olarak Ladin olan aşağılıklar, özel mezralardır. Bunlar bir ev (Ciasa), bir ahır (Majun) ve bir samanlıktan (Table) oluşan eski çiftliklerin koleksiyonlarıdır; Kuyu ve taş fırın ortaktır. Mezralar yüksek dağlardaki vagon kalelerine benziyor.
Güneş parladığında, kış yürüyüşü özellikle değerlidir. Uzak konumu sayesinde Campill'in içinde ve çevresinde çok az olay oluyor. Dağ rehberi Simon Kehrer kar ayakkabılarını dağıtıyor ve yola çıkıyoruz. Laguscel mezrasından, karla kaplı Dolomit manzarası boyunca 2.875 metre yüksekliğindeki harika sivri uçlu Peitlerkofel'in altına inersiniz. Neyse ki sporcu Kehrer yürüyüş temposunu misafirlere göre ayarlıyor; Saman ambarında bir şeyler atıştırmak için vaktimiz var.
Güney Tirol için daha fazla ipucu:
Campill, Alp kulüplerinin bir girişimi olan dağcılık köylerinden biridir. Buralarda turizm var ama kalabalık yok, kayak teleferiği yok, devasa oteller yok. 600 sakininin yaşadığı Campill'de 170'den fazla misafir yatağı bulunmuyor. Küçük olmasına rağmen okul, itfaiye ve dükkan bulunmaktadır. Huzur ve sessizliğin değerini bilen herkes bu Ladin köyünde sessiz bir kış cenneti bulacaktır.
Hala kayak yapmak istiyorsanız, tur kayaklarına binebilir veya birkaç dakika içinde Güney Tirol kayak alanlarından biri olan Kronplatz veya Alta Badia'ya gidebilirsiniz. Ve daha sonra? Turtres'i geleneksel bir handa mutlaka deneyin; bunlar ıspanak, lor, lahana veya haşhaş tohumu ile doldurulmuş lezzetli Ladin köfteleridir.
Oraya varmak: Trenle Bruneck'e, ardından otobüsle. Hanlar: “Speckstube Tlisöra” (tlisora.it), “Berghotel Sanví” (hotelsanvi.it).
Rehberli dağ turları: Simon-kehrer.it
Bilgi: suedtirol.info, sanvigilio.com/de/dolomiten/bergsteigerdorf-lungiarue
Graubünden'deki Bever: Tren bağlantısıyla huzur ve sessizlik
Bever dağlarda gizli değil, Yukarı Engadine'in geniş ve yüksek vadisinde açıktır. UNESCO ödüllü Albula hattı üzerinde 700 nüfuslu bir tren istasyonuna sahiptir ve muhteşem Engadine evlerine sahip tipik Graubünden köylerinden biridir. Bunlardan biri 420 yıllık bir binada yer alan şirin otel “Chesa Salis”.
Zaten Rio, Roma ve Berlin'de yaşamış, kozmopolit bir Münih yerlisi olan Philippa von Wittgenstein tarafından yönetilmektedir. Bever'de onu büyüleyen iki şey var: “Bu kadar küçük bir alanda eşsiz Engadin mimarisi ve tarihine ait bu kadar geniş bir koleksiyon bulabilmek” ve tam içinde olsanız bile “bu inanılmaz huzur ve sessizlik”. Engadin'in yaşam tarzının ortası. Dünyaca ünlü St. Moritz aslında trenle sadece birkaç dakika uzaklıktadır.
Engadin'deki Bever, demiryolu bağlantısıyla bir Alp cennetidir
Kaynak: Getty Images/Moment RF/Sysaworld/Roberto Moiola
Göz alıcı komşu kasabayla karşılaştırıldığında Bever'da zaman durmuş gibi görünüyor. İlçe merkezinde muhteşem evler göze çarpıyor ve kendinize şunu soruyorsunuz: Buradaki insanlar bu kadar parayı nasıl elde etti? Bever'ın belediye müdürü ve yerel rehber Renato Roffler, “Onlar şekerlemeciydi” diye açıklıyor. Birçoğu göç etti, yurt dışında pasta şefi olarak servet kazandı ve bazıları da zengin bir şekilde geri döndü.
Şaşırtıcı bir şekilde binalar göründüğü kadar büyük değil. Roffler, “Bunların hepsi ahşap evler” diyor. Derin pencere çerçevelerine ve cephelerdeki belirgin çizik süslemelerine dikkat çekiyor. Evler kılıflandı, badanalandı ve ardından dekore edildi: “Yaygın bir süs, halk arasında 'koşan köpek' olarak adlandırılan çift dalga bandıdır. Hayatı, oluşu ve yok oluşu simgeliyor.” Rozet güneşi ve yaratıcı gücü temsil ediyor.
Güneş parladığında Spinas'taki Bever Vadisi'nde yürüyüşe çıkabilirsiniz: orada özel bir tarihi han vardır. Dere boyunca zahmetsizce gidiyor, ara sıra kırmızı Albula treni geçiyor. Dilerseniz tarihi demiryoluyla sıkı sıkıya bağlantılı olan “Spinas” hanına da uğrayabilirsiniz: Bundan 100 yıl kadar önce Albula Tüneli yapıldığında Spinas, demiryolu işçilerinin kışlası olan bir köydü ve 400'e yakın kişi yaşıyordu. Burada.
Deniz seviyesinden 1.818 metre yüksekte geriye sadece han, tren istasyonu ve birkaç bina kaldı. Restoran yürüyüşçüler ve kros kayakçılarıyla dolu ve ev sahibi Roland Gruber, peynir fondü ve Bündnerfleisch servisine yetişemiyor.
Alplerde kış tatili için daha fazla ipucu:
Bever'a döndüğümüzde Renato Roffler, San Giachem kilisesine doğru bir yol öneriyor. 14. yüzyıldan kalma kilisenin önünde bir dosyadan bir fotoğraf çıkarıyor. Elvis Presley'i içeriyor. Daha doğrusu, “Elvis'le Noel” albümünün plak kapağıdır – üzerinde aslında Bever'daki kilise kulesinin yanında Rock 'n' Roll Kralı'nı görebilirsiniz. Yani dünya yıldızı bir zamanlar burada mıydı? Roffler gülüyor. “Ne yazık ki değil. Bu erken bir fotomontajdır. Muhtemelen kilise kulemizi beğenen bir grafik sanatçısı tarafından bir araya getirildi.”
Varış: Chur'dan St. Moritz'e doğru Albula Demiryolu ile dar hatlı hat, Rhaetian Demiryolu (rhb.ch) tarafından işletilmektedir; Chur tren istasyonu SBB demiryolu ağına (sbb.ch) bağlıdır.
Hanlar: Bevertal'de eski tren istasyonunun yanındaki Inn “Spinas”, odalar da kiralanmaktadır (spinasbever.ch); Otel “Chesa Salis” (chesa-salis.ch).
Bilgi: myswitzerland.com/de-ch/reiseziel/bever/; engadin.ch/de/bever/; Graubuenden.ch
Araştırma Alpbach, Güney Tirol ve Graubünden turizm kuruluşları tarafından desteklendi. Şeffaflık ve gazetecilik bağımsızlığı standartlarımıza axelspringer.com/de/werte/downloads adresinden ulaşılabilir.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
KBirisi cennet gibi bir Tirol köyünün resmini yapsaydı, bu Alpbach'a benzeyebilirdi: St. Oswald bölge kilisesinin çevresinde, cepheleri güneşten kararmış, çatıları çan kuleleriyle taçlandırılmış rustik ahşap evler vardır – bunlar, çanı simgeleyen ahşap kulelerdir. Tarladaki çiftçi bir şeyler atıştırmak istedi ve yangın çıkması durumunda alarmı çaldı. Tipik geleneksel bir köy.
En azından ilk bakışta. İkinci bakışta, yokuş yukarı doğru yürürken, yarı çayırda gizlenmiş, spiral şekilli girintili gün ışığı konisine sahip modern bir cam cephe keşfedersiniz – 1999 yılında inşa edilen Alpbach Kongre Merkezi. Yamaç içine akıllıca yerleştirildiği için modernlik gelenekle rekabet etmiyor, aksine onu tamamlıyor. Ve klasik Alp tatilcilerinin ötesinde, Tirol geleneğini incelerken güncel konuları tartışmak için yaz aylarında her zaman Avrupa Forumu'na gelen bilim, iş dünyası, politika ve kültürden ek konukları da buraya getiriyor.
Alpbach'ta kongre merkezinin ötesinde sadece geleneksel mimari var. Bu, ileri görüşlü yerel politikalar sayesinde oldu: 1953 gibi erken bir tarihte, yerel konsey, şehir manzarasının olduğu gibi kalması gerektiğini şart koşan inşaat yönetmeliklerini yayınladı. Burada inşaat yapan herkesin sadece temeldeki görünen duvar işçiliğini göstermesine izin veriliyor; binanın hemen ahşapla inşa edilmemesi durumunda birinci kattan itibaren ahşap kaplama kullanılması gerekiyor. Eski bir dağ köyünün büyüleyici karakteri günümüze kadar korunmuştur.
Kaynak: İnfografik WELT
Güneşli tarafta bulunan ve bu nedenle kışın da tavsiye edilen bir dağ yolu, Inneralpbach'a doğru en görkemli geleneksel binalardan birine ulaşır: geçmişi 1676'ya kadar uzanan “Alpengasthof Roßmoos”. Duvardaki arma, buranın kalıtsal bir çiftlik olduğunu gösteriyor; bu ödül yalnızca çiftliğin en az 200 yıldır aileye ait olması durumunda veriliyor. Genç ev sahibi Linda Moser, “böyle bir şeye devam edebilmenin kendisini gururlandırdığını” söylüyor.
Menüde restorana yakışan geleneksel yemekler yer alıyor; örneğin baharatlı gri peynirli Brennsuppn ve kahverengi ekmek küpleri veya Alpbacher Jagd av etiyle doldurulmuş köfteler. Bir diğer özel restoran ise kasabanın tam karşısında bulunan ve 1218 civarında bir han olarak anılan “Gasthof Jakober”.
Gratlspitz, Alpbach'taki ahşap evlerin arkasında görülebilir.
Kaynak: Alpbachtal Tourismus/Reichsöllner Linda
Burada rustik çiftlik evindeki geleneksel mimariyi keşfetmeye devam edebilir ve hancı Jakob Larch'ın size duvardaki özel cihazların işlevini açıklamasına izin verebilirsiniz: “Bunlar normal bira kupası saklama kancalarıdır.” Taze tütsülenmiş Trumer Märzen, ıspanaklı, peynirli ve pancarlı Tirol böreği üçlüsünü sipariş edecek. Kalorileri yakmak için 113 kilometrelik pistlere sahip Alpbachtal-Wildschönau kayak alanına veya tabelalarla işaretlenmiş çok sayıda kış yürüyüşü turlarından birine gidebilirsiniz.
Oraya varmak: Trenle Brixlegg veya Wörgl'e, oradan da otobüs bağlantıları.
Hanlar: “Alpengasthof Roßmoos” (rossmoos.at), “Gasthof Jakober” (gasthof-jakober.at), “Böglerhof” (boeglerhof.at).
Bilgi: alpbachtal.at, skijuwel.com
Güney Tirol'deki Campill: Ladin gelenekleri
Vardığınızda, burası sanki kollarını açarak gelenleri karşılıyor ve kucaklıyormuş gibi geliyor: Campill, Güney Tirol Hochabteital'deki bir yan vadinin sonunda, kırmızımsı sarı Dolomit duvarlarıyla çevrilidir. Buradan yürüyerek veya kışın kar ayakkabıları veya gezi kayaklarıyla daha ileriye gidemezsiniz. Köyün 1400 metrede bulunması nedeniyle kar yağışı rahatlıkla beklenebilir. Yılın birçok ayı boyunca. Bu durum günümüzün ziyaretçilerini sevindiriyor ama eskiden bölge sakinleri için büyük bir yüktü.
Reklamcılık:
WELT: DERTOUR kuponu ile daha ucuz bir tatile çıkın
Dünyanın geri kalanından neredeyse kopuk olan bu konum, dağ köyünde pek çok şeyin korunmasına yardımcı oldu. Eski mimari ve aynı zamanda dil: “İtalyan misafirler bizim bir Alman lehçesi konuştuğumuzu düşünüyor. Ve Almanlar bunun İtalyanca olduğunu düşünüyor,” diye açıklıyor yerel bir dil olan Ladin. Ne kadar dinlerseniz dinleyin pek bir şey anlayamazsınız. Bir lehçe değil, Vulgar Latince'den geliştirilen bağımsız bir dildir.
Ladin gelenekleri Güney Tirol Campill'de korunuyor
Kaynak: San Vigilio San Martin Turizm Derneği
Sakinleri, tıpkı Almanca Campill adının yanında Ladin Lungiarü ve İtalyanca Longiaru harflerini gösteren kasaba tabelası gibi üç dil biliyor. Bir ağaç oymacısı olarak geleneği sürdüren ve geliştiren Hubert Pezzei de üç dil biliyor. Karla kaplı gibi görünen ağaçlar gibi tek tek parçaları elle yapıyor. Zevk değişti, diyor, “gençler artık süsleme istemiyor, net çizgiler istiyor.” İstenirse motorlu testereyle de büyük sanat eserleri yaratabiliyor.
Campill'in tipik örnekleri, bölgedeki en eski yerleşim türü olan, tipik olarak Ladin olan aşağılıklar, özel mezralardır. Bunlar bir ev (Ciasa), bir ahır (Majun) ve bir samanlıktan (Table) oluşan eski çiftliklerin koleksiyonlarıdır; Kuyu ve taş fırın ortaktır. Mezralar yüksek dağlardaki vagon kalelerine benziyor.
Güneş parladığında, kış yürüyüşü özellikle değerlidir. Uzak konumu sayesinde Campill'in içinde ve çevresinde çok az olay oluyor. Dağ rehberi Simon Kehrer kar ayakkabılarını dağıtıyor ve yola çıkıyoruz. Laguscel mezrasından, karla kaplı Dolomit manzarası boyunca 2.875 metre yüksekliğindeki harika sivri uçlu Peitlerkofel'in altına inersiniz. Neyse ki sporcu Kehrer yürüyüş temposunu misafirlere göre ayarlıyor; Saman ambarında bir şeyler atıştırmak için vaktimiz var.
Güney Tirol için daha fazla ipucu:
Campill, Alp kulüplerinin bir girişimi olan dağcılık köylerinden biridir. Buralarda turizm var ama kalabalık yok, kayak teleferiği yok, devasa oteller yok. 600 sakininin yaşadığı Campill'de 170'den fazla misafir yatağı bulunmuyor. Küçük olmasına rağmen okul, itfaiye ve dükkan bulunmaktadır. Huzur ve sessizliğin değerini bilen herkes bu Ladin köyünde sessiz bir kış cenneti bulacaktır.
Hala kayak yapmak istiyorsanız, tur kayaklarına binebilir veya birkaç dakika içinde Güney Tirol kayak alanlarından biri olan Kronplatz veya Alta Badia'ya gidebilirsiniz. Ve daha sonra? Turtres'i geleneksel bir handa mutlaka deneyin; bunlar ıspanak, lor, lahana veya haşhaş tohumu ile doldurulmuş lezzetli Ladin köfteleridir.
Oraya varmak: Trenle Bruneck'e, ardından otobüsle. Hanlar: “Speckstube Tlisöra” (tlisora.it), “Berghotel Sanví” (hotelsanvi.it).
Rehberli dağ turları: Simon-kehrer.it
Bilgi: suedtirol.info, sanvigilio.com/de/dolomiten/bergsteigerdorf-lungiarue
Graubünden'deki Bever: Tren bağlantısıyla huzur ve sessizlik
Bever dağlarda gizli değil, Yukarı Engadine'in geniş ve yüksek vadisinde açıktır. UNESCO ödüllü Albula hattı üzerinde 700 nüfuslu bir tren istasyonuna sahiptir ve muhteşem Engadine evlerine sahip tipik Graubünden köylerinden biridir. Bunlardan biri 420 yıllık bir binada yer alan şirin otel “Chesa Salis”.
Zaten Rio, Roma ve Berlin'de yaşamış, kozmopolit bir Münih yerlisi olan Philippa von Wittgenstein tarafından yönetilmektedir. Bever'de onu büyüleyen iki şey var: “Bu kadar küçük bir alanda eşsiz Engadin mimarisi ve tarihine ait bu kadar geniş bir koleksiyon bulabilmek” ve tam içinde olsanız bile “bu inanılmaz huzur ve sessizlik”. Engadin'in yaşam tarzının ortası. Dünyaca ünlü St. Moritz aslında trenle sadece birkaç dakika uzaklıktadır.
Engadin'deki Bever, demiryolu bağlantısıyla bir Alp cennetidir
Kaynak: Getty Images/Moment RF/Sysaworld/Roberto Moiola
Göz alıcı komşu kasabayla karşılaştırıldığında Bever'da zaman durmuş gibi görünüyor. İlçe merkezinde muhteşem evler göze çarpıyor ve kendinize şunu soruyorsunuz: Buradaki insanlar bu kadar parayı nasıl elde etti? Bever'ın belediye müdürü ve yerel rehber Renato Roffler, “Onlar şekerlemeciydi” diye açıklıyor. Birçoğu göç etti, yurt dışında pasta şefi olarak servet kazandı ve bazıları da zengin bir şekilde geri döndü.
Şaşırtıcı bir şekilde binalar göründüğü kadar büyük değil. Roffler, “Bunların hepsi ahşap evler” diyor. Derin pencere çerçevelerine ve cephelerdeki belirgin çizik süslemelerine dikkat çekiyor. Evler kılıflandı, badanalandı ve ardından dekore edildi: “Yaygın bir süs, halk arasında 'koşan köpek' olarak adlandırılan çift dalga bandıdır. Hayatı, oluşu ve yok oluşu simgeliyor.” Rozet güneşi ve yaratıcı gücü temsil ediyor.
Güneş parladığında Spinas'taki Bever Vadisi'nde yürüyüşe çıkabilirsiniz: orada özel bir tarihi han vardır. Dere boyunca zahmetsizce gidiyor, ara sıra kırmızı Albula treni geçiyor. Dilerseniz tarihi demiryoluyla sıkı sıkıya bağlantılı olan “Spinas” hanına da uğrayabilirsiniz: Bundan 100 yıl kadar önce Albula Tüneli yapıldığında Spinas, demiryolu işçilerinin kışlası olan bir köydü ve 400'e yakın kişi yaşıyordu. Burada.
Deniz seviyesinden 1.818 metre yüksekte geriye sadece han, tren istasyonu ve birkaç bina kaldı. Restoran yürüyüşçüler ve kros kayakçılarıyla dolu ve ev sahibi Roland Gruber, peynir fondü ve Bündnerfleisch servisine yetişemiyor.
Alplerde kış tatili için daha fazla ipucu:
Bever'a döndüğümüzde Renato Roffler, San Giachem kilisesine doğru bir yol öneriyor. 14. yüzyıldan kalma kilisenin önünde bir dosyadan bir fotoğraf çıkarıyor. Elvis Presley'i içeriyor. Daha doğrusu, “Elvis'le Noel” albümünün plak kapağıdır – üzerinde aslında Bever'daki kilise kulesinin yanında Rock 'n' Roll Kralı'nı görebilirsiniz. Yani dünya yıldızı bir zamanlar burada mıydı? Roffler gülüyor. “Ne yazık ki değil. Bu erken bir fotomontajdır. Muhtemelen kilise kulemizi beğenen bir grafik sanatçısı tarafından bir araya getirildi.”
Varış: Chur'dan St. Moritz'e doğru Albula Demiryolu ile dar hatlı hat, Rhaetian Demiryolu (rhb.ch) tarafından işletilmektedir; Chur tren istasyonu SBB demiryolu ağına (sbb.ch) bağlıdır.
Hanlar: Bevertal'de eski tren istasyonunun yanındaki Inn “Spinas”, odalar da kiralanmaktadır (spinasbever.ch); Otel “Chesa Salis” (chesa-salis.ch).
Bilgi: myswitzerland.com/de-ch/reiseziel/bever/; engadin.ch/de/bever/; Graubuenden.ch
Araştırma Alpbach, Güney Tirol ve Graubünden turizm kuruluşları tarafından desteklendi. Şeffaflık ve gazetecilik bağımsızlığı standartlarımıza axelspringer.com/de/werte/downloads adresinden ulaşılabilir.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.