AGüney Amerika’daki büyüleyici bir doğa harikasına yolculuk, her yerde bir demiryolu mezarlığında başlar. Biraz tuhaf ve gerçeküstü, ama biraz uygun. Etkileyici buharlı lokomotifler bir zamanlar dünyanın en büyük tuz çölü olan Salar de Uyuni’den güneybatı Bolivya’dan Şili’nin Pasifik kıyılarına gümüş, mineraller ve her şeyden önce tuz taşıyordu.
Avrupa’da, 19. yüzyıl mücevherleri herhangi bir demiryolu müzesinde yıldız olacaktır. Ama burada, 3670 metre yükseklikte, oldukça ıssız bir sırt çantalı gezgin kasabası olan Uyuni’nin eteklerinde, eski buharlı lokomotifler paslanıyor. Birçoğu grafiti ile kaplıdır. Turistler, orijinal bir selfie için en iyi konumu arayarak üzerlerine tırmanıyor.
Carmen, “Gerçekten çılgın bir yer” diyor. Erkek arkadaşı Christopher’ın birkaç fotoğrafını daha çekmek istiyor. Her ikisi de Augsburg’da birlikte okudu. Çalışma hayatlarına başlamadan önce üç ay daha Latin Amerika’yı dolaşıyorlar. Kılavuz Marco Arancibia, ikisini ve grubun geri kalanını 4×4’e geri çağırıyor. Önümüzde hala uzun bir gün var, diyor.
En iyi selfie için tırmanış: Uyuni’nin eteklerindeki demiryolu mezarlığı
Kaynak: dpa-tmn
Sadece birkaç kilometre sonra tuz çölüne açılan kapı ve tuz üretiminin merkezi olan Colchani’ye ulaşıyoruz. Küçük bir aile şirketinde Marco tuzun nasıl işlendiğini açıklıyor. Yüz yıldan daha uzun bir süre önce, insanlar burada büyük bloklar çıkardılar ve onları lamalarla yerel pazarlara getirdiler.
ayrıca oku
Tuz, bugün hala nispeten geleneksel bir şekilde çıkarılmaktadır. Kuruması için küreklerle küçük tepecikler halinde üst üste yığılır. O zamandan beri lamaların yerini paslanmış kamyonlar aldı. “Buradaki şirketler her yıl 25.000 tona kadar tuz çıkarıyor. Kulağa çok benziyor. Ancak maaşın yaklaşık on milyar ton tuzdan oluştuğunu düşündüğünüzde öyle değil” diyor Marco.
Colchani, sonsuz beyazlığa gitmeden önce atıştırmalık ve su alabileceğiniz son yerdir.
Salar de Uyuni devasa bir tuz tavasıdır.
Marco güneş gözlüklerini takar ve herkese aynısını yapmasını tavsiye eder. Şimdi tuz düzlüklerine gidiyor. Kılavuz gaza basar. Tuz kabuğu, Toyota Land Cruiser’ın tekerleklerinin altında çatırdıyor.
“Aslında burası bir çöl değil, 140 kilometre uzunluğunda ve 110 kilometre genişliğinde bir tuz gölü ve üzerinde bir metre kalınlığında bir tuz kabuğu oluştu” diye açıklıyor Marco direksiyonu çevirirken.
Rehber Marco Arancibia, turistler Carmen ve Christopher’a Salar de Uyuni’nin nasıl oluştuğunu açıklıyor
Kaynak: dpa-tmn
Toplamda bu, yaklaşık 10.600 kilometrekarelik bir alanla sonuçlanır ve Salar de Uyuni’yi dünyanın en büyük tuz düzlüğü yapar. İşte nasıl ortaya çıktığı: Plaka kayması, tarih öncesi Minchin Gölü’nü milyonlarca yıl önce okyanustan ayırdı ve kuruttu. Sonuç: Neredeyse sonsuz bir tuz tavası.
Aralık ve Mart ayları arasındaki yağışlı mevsimde, tuz kabuğunun üzerindeki diz boyu su tabakası salar’ı dünyanın en büyük aynası yaptığında, tuz çölü tekrar bir tür göle dönüşür. Nefes kesen yansımalar, cennetin ve dünyanın birleşmesini sağlar.
Yarım saat sonra tuz oteli “Playa Blanca”ya ulaşıyoruz. Otel şu anda hizmet dışıdır. Ancak tur operatörleri burada mola veriyor. Masalar, sandalyeler veya duvarlar – her şey tuzdan yapılmıştır. Marco kinoa, sebze, kızarmış muz ve mor tatlı patates ile dana fileto hazırlarken tur katılımcılarımızın oynadığı langırt masası için top bile.
Tuz oteli “Playa Blanca”, Salar de Uyuni’nin ortasında yer almaktadır. Bir stel bize Dakar Rallisi’nin de burada durduğunu hatırlatıyor
Kaynak: dpa-tmn
“Playa Blanca” otelinde yemek molası sırasında tabak çanak, çatal bıçak takımı, yastık ve masa örtüleri tuzdan yapılmaz – geri kalanın çoğu
Kaynak: dpa-tmn
Marco bir tur rehberi, şoför, tamirci, aşçı ve fotoğrafçıdır. Uzun yıllar boyunca tur operatörü World White Travel için ziyaretçilere tuzlu düzlüklerde eşlik etti. Seçim büyük: Uyuni’de 150’den fazla gezi şirketi var.
Tuz çölünün yüzeyi özel efektler sağlar
Bu ilginç yeri nasıl anlamak istediğinize bağlı olarak, çölün derinliklerine veya gölün derinliklerine iner. Hiçliğin ortasında Marco tekrar durur ve Carmen ile Christopher’a önce bir dinozordan kaçma ya da devasa bir şarap şişesinde dengede durma seçeneği sunar.
İlk başta ikisi şüpheci görünüyor. Ama sonra Marco’nun komik fotoğraf çekiminde daha fazla eğlence bulurlar. Düz, neredeyse sonsuz yüzey sayesinde perspektiflerle ustaca oynuyor. Turist çift birkaç metre geride küçücük görünürken, tuzlu zemine uzanıyor ve doğrudan cep telefonu kamerasının önüne kauçuk bir dinozor yerleştiriyor. Fotoğrafta dev bir dinozor ona saldırıyor gibi görünüyor.
Bolivya’da hiçbir yerde Jurassic World: Tuz çölünün uçsuz bucaksız enginliği sizi komik fotoğraflar çekmeye davet ediyor
Kaynak: dpa-tmn
Sonra doldurulmuş hayvan lamalarına binerler ve kulübelerden ve sırt çantalarından dans ederler. Yüksekliği bir metre gibi görünen şarap şişesi de eğlenceli. Ama bir noktada o kadar deliriyor ki, fotoğraf çekimi sırasında güneşin muhtemelen çok güçlü olduğundan korkuyorsunuz.
Beyaz tuz denizindeki siyah adalar
Devam ediyor. Aniden ufukta beyaz tuzlu denizden siyah adalar yükseliyor. Serap yok, ancak volkanik aktivitenin kalıntıları.
Bu adalardan girebileceğiniz tek adanın adı Incahuasi. Marco, yerli Quechua dilinde “İnka’nın evi” olarak adlandırıldığını söylüyor. İnkalar, tuz çölü boyunca yaptıkları yürüyüşlerde burada durdular. Bugün bile yerli kabileler, Toprak Ana “Pacha Mama” için lama kurban ediyor.
Incahuasi neredeyse 100 metre yüksekliğindedir ve beşgen tuz peteği desenleriyle inanılmaz salar manzarası sunar. Ada, on iki metre yüksekliğe kadar kaktüslerle kaplıdır. Kaktüslerin yılda ortalama bir santimetre büyüdüğü düşünüldüğünde, bu örneklerin inanılmaz derecede yaşlı olması gerekir.
Salar de Uyuni’deki Incahuasi adası dev kaktüslerle kaplıdır.
Kaynak: dpa-tmn
Bu doğa harikası ne kadar süre bozulmadan kalacak? Tuz düzlükleri planlandığı gibi gerçekten bir milli park olacak mı? Kılavuz Marco emin değil. Bolivya fakir bir ülke ve tuzun altında uyuyan bir hazine var – dünyanın en büyük lityum yataklarından biri. Değerli mineral, akıllı telefonlar, tabletler ve arabalar için pil üretimi için vazgeçilmezdir.
Akşam geç saatlerde tuzlanın kenarındaki tuz oteli “Cruz Andina”ya ulaşıyoruz. Yatak ve komodin bile tuz bloklarından yapılmıştır.
Lagünün yanında lamalar ve kaynayan gayzerler
Ertesi sabah yine erkenden yola çıkıyoruz, tuz gölünden uzaklaşıyoruz. Çorak taş ve çöl manzaraları arasından tozlu yokuşlardan geçiyoruz.
Bir çoban, Bolivya’nın yüksek platosunda lamalarıyla seyahat ediyor.
Kaynak: dpa-tmn
Ölüm bölgesinin dışında hayat yeniden başlar. Vicuna sürüleri – alpaka benzeri develer – gerçek dışı manzarada otluyor. Şili sınırını belirleyen 5 bin 870 metrelik Ollagüe yanardağının zirvesinden dumanlar yükseliyor.
Masmavi Cañapa lagününden kısa bir süre sonra Marco, ünlü taş ağaç “Arbol de Piedra” ile Siloli çölünün ortasında tuhaf bir kayalık manzara olan Valle de Rocas’a doğru ilerliyor. Burası aynı zamanda viscachaların, son derece arkadaş canlısı ve korkutucu derecede büyük kemirgenlerin – eğer çok yaklaşırlarsa – evidir.
Siloli çölünün kayalık arazisinde: Viscacha’lar inanılmaz derecede büyük kemirgenlerdir.
Kaynak: dpa-tmn
Çok uzakta olmayan Laguna Colorada, dört kilometreden daha yüksek bir yükseklikte öğle güneşinde pas kırmızısı parlıyor. Lamalar kıyıda otluyor. Yazın, boraksın oluşturduğu küçük beyaz adacıklarda 30.000 kadar flamingo yuva yapar.
Lagün, Eduardo Avaroa Ulusal Parkı’nda yer almaktadır. Göründüğü kadar pastoral, kontrast ürkütücü, daha yukarılarda, Sol de Mañana gayzer alanı. Manzara, “Yüzüklerin Efendisi”ndeki ürkütücü kasvetli Mordor’u andırıyor.
Çok soğuk. Buharı tüten şofben tarlasını pis kokulu kükürt dumanları süpürür. Her yerde tıslıyor, köpürüyor ve köpürüyor. çamur kabarcıkları patlatmak.
Bolivya’nın yüksek platosundaki “Sol de Mañana” gayzer alanı, konuksever olmayan ve aynı zamanda büyüleyici bir yerdir.
Kaynak: dpa-tmn
Ancak yakındaki volkanlar tarafından ısıtılan dünya da gerçek bir zevk olabilir: Kumlu yol 4400 metreye iner, burada geceyi Polques’in doğal kaplıcalarındaki küçük, rustik bir pansiyonda geçirirsiniz.
Sıfır derecede akşam yemeğinden sonra kaplıcalara gitmek ve mayolarınıza kadar soyunmak biraz çaba gerektirir. Ama 38 derecelik ılık havuza girdiğiniz anda yedinci cennettesiniz. Suda, Bolivya çölünün üzerindeki yıldızlı gökyüzünü izleyebilirsiniz.
Çöl, bir Salvador Dalí tablosu kadar gerçeküstü
Sabahları yükselen sıcak sis, göl manzarasına mistik bir hava katıyor. Daha fazla gitmek istemiyorsun. Ancak Laguna Verde’nin yarısında, termal banyolar neredeyse unutuldu, Salvador Dalí çölü o kadar görkemli ve adını borçlu olduğu ünlü İspanyol ressamın tabloları kadar tuhaf ve gerçeküstü. Sıradağlar, toprağın ne kadar demir, kükürt ve volkanik kül içerdiğine bağlı olarak kırmızı, sarı veya beyaz renkte parlıyor.
Yakındaki lagünler de bir o kadar renkli. Laguna Blanca’da beyaz boraks hakim. Laguna Verde’de, sönmüş Licancabur yanardağı, suyun yüksek kurşun ve arsenik içeriğinin neden olduğu koyu yeşile yansır.
Hito Cajon Geçidi’ndeki Şili sınır kapısında, Christopher ve Carmen vedalaşıyor. Atacama Çölü’nün daha da derinlerine inmek istiyorlar.
Şili ve Bolivya sınırındaki Licancabur yanardağı, Laguna Verde’nin yeşiline yansır.
Kaynak: dpa-tmn
Bolivya için ipuçları ve bilgiler:
Ulaşım: Iberia, LATAM veya Air Europa gibi havayolları Almanya’dan La Paz veya Santa Cruz’a uçuyor. Buradan BoA havayolu ile veya otobüsle on iki saatte Uyuni’ye devam edersiniz.
giriş: Federal Dışişleri Bakanlığı internet sitesinde güncel bilgiler sunmaktadır.
En iyi seyahat süresi: Salar de Uyuni tüm yıl boyunca ziyaret edilebilirken, en iyi ziyaret zamanı ilkbahar (Nisan ve Mayıs) ve sonbahardır (Eylül-Kasım).
Organizatör: Uyuni’de günübirlik turlar ve üç güne kadar geziler sunan sayısız tur operatörü var. 150 ABD dolarına varan fiyatlarla üç günlük turlar önerilir. Hepsi aynı cazibe merkezlerine yöneliyor. Yemek, konaklama ve ciplerin kalitesi biraz değişiyor. Önerilen tur şirketleri: worldwhitetravel.com; saltydesert-uyuni.com; quechuaconnection4wd.com; cordilleratraveller.com
Kaynak: dpa; İnfografik DÜNYA
Avrupa’da, 19. yüzyıl mücevherleri herhangi bir demiryolu müzesinde yıldız olacaktır. Ama burada, 3670 metre yükseklikte, oldukça ıssız bir sırt çantalı gezgin kasabası olan Uyuni’nin eteklerinde, eski buharlı lokomotifler paslanıyor. Birçoğu grafiti ile kaplıdır. Turistler, orijinal bir selfie için en iyi konumu arayarak üzerlerine tırmanıyor.
Carmen, “Gerçekten çılgın bir yer” diyor. Erkek arkadaşı Christopher’ın birkaç fotoğrafını daha çekmek istiyor. Her ikisi de Augsburg’da birlikte okudu. Çalışma hayatlarına başlamadan önce üç ay daha Latin Amerika’yı dolaşıyorlar. Kılavuz Marco Arancibia, ikisini ve grubun geri kalanını 4×4’e geri çağırıyor. Önümüzde hala uzun bir gün var, diyor.
En iyi selfie için tırmanış: Uyuni’nin eteklerindeki demiryolu mezarlığı
Kaynak: dpa-tmn
Sadece birkaç kilometre sonra tuz çölüne açılan kapı ve tuz üretiminin merkezi olan Colchani’ye ulaşıyoruz. Küçük bir aile şirketinde Marco tuzun nasıl işlendiğini açıklıyor. Yüz yıldan daha uzun bir süre önce, insanlar burada büyük bloklar çıkardılar ve onları lamalarla yerel pazarlara getirdiler.
ayrıca oku
Tuz, bugün hala nispeten geleneksel bir şekilde çıkarılmaktadır. Kuruması için küreklerle küçük tepecikler halinde üst üste yığılır. O zamandan beri lamaların yerini paslanmış kamyonlar aldı. “Buradaki şirketler her yıl 25.000 tona kadar tuz çıkarıyor. Kulağa çok benziyor. Ancak maaşın yaklaşık on milyar ton tuzdan oluştuğunu düşündüğünüzde öyle değil” diyor Marco.
Colchani, sonsuz beyazlığa gitmeden önce atıştırmalık ve su alabileceğiniz son yerdir.
Salar de Uyuni devasa bir tuz tavasıdır.
Marco güneş gözlüklerini takar ve herkese aynısını yapmasını tavsiye eder. Şimdi tuz düzlüklerine gidiyor. Kılavuz gaza basar. Tuz kabuğu, Toyota Land Cruiser’ın tekerleklerinin altında çatırdıyor.
“Aslında burası bir çöl değil, 140 kilometre uzunluğunda ve 110 kilometre genişliğinde bir tuz gölü ve üzerinde bir metre kalınlığında bir tuz kabuğu oluştu” diye açıklıyor Marco direksiyonu çevirirken.
Rehber Marco Arancibia, turistler Carmen ve Christopher’a Salar de Uyuni’nin nasıl oluştuğunu açıklıyor
Kaynak: dpa-tmn
Toplamda bu, yaklaşık 10.600 kilometrekarelik bir alanla sonuçlanır ve Salar de Uyuni’yi dünyanın en büyük tuz düzlüğü yapar. İşte nasıl ortaya çıktığı: Plaka kayması, tarih öncesi Minchin Gölü’nü milyonlarca yıl önce okyanustan ayırdı ve kuruttu. Sonuç: Neredeyse sonsuz bir tuz tavası.
Aralık ve Mart ayları arasındaki yağışlı mevsimde, tuz kabuğunun üzerindeki diz boyu su tabakası salar’ı dünyanın en büyük aynası yaptığında, tuz çölü tekrar bir tür göle dönüşür. Nefes kesen yansımalar, cennetin ve dünyanın birleşmesini sağlar.
Yarım saat sonra tuz oteli “Playa Blanca”ya ulaşıyoruz. Otel şu anda hizmet dışıdır. Ancak tur operatörleri burada mola veriyor. Masalar, sandalyeler veya duvarlar – her şey tuzdan yapılmıştır. Marco kinoa, sebze, kızarmış muz ve mor tatlı patates ile dana fileto hazırlarken tur katılımcılarımızın oynadığı langırt masası için top bile.
Tuz oteli “Playa Blanca”, Salar de Uyuni’nin ortasında yer almaktadır. Bir stel bize Dakar Rallisi’nin de burada durduğunu hatırlatıyor
Kaynak: dpa-tmn
“Playa Blanca” otelinde yemek molası sırasında tabak çanak, çatal bıçak takımı, yastık ve masa örtüleri tuzdan yapılmaz – geri kalanın çoğu
Kaynak: dpa-tmn
Marco bir tur rehberi, şoför, tamirci, aşçı ve fotoğrafçıdır. Uzun yıllar boyunca tur operatörü World White Travel için ziyaretçilere tuzlu düzlüklerde eşlik etti. Seçim büyük: Uyuni’de 150’den fazla gezi şirketi var.
Tuz çölünün yüzeyi özel efektler sağlar
Bu ilginç yeri nasıl anlamak istediğinize bağlı olarak, çölün derinliklerine veya gölün derinliklerine iner. Hiçliğin ortasında Marco tekrar durur ve Carmen ile Christopher’a önce bir dinozordan kaçma ya da devasa bir şarap şişesinde dengede durma seçeneği sunar.
İlk başta ikisi şüpheci görünüyor. Ama sonra Marco’nun komik fotoğraf çekiminde daha fazla eğlence bulurlar. Düz, neredeyse sonsuz yüzey sayesinde perspektiflerle ustaca oynuyor. Turist çift birkaç metre geride küçücük görünürken, tuzlu zemine uzanıyor ve doğrudan cep telefonu kamerasının önüne kauçuk bir dinozor yerleştiriyor. Fotoğrafta dev bir dinozor ona saldırıyor gibi görünüyor.
Bolivya’da hiçbir yerde Jurassic World: Tuz çölünün uçsuz bucaksız enginliği sizi komik fotoğraflar çekmeye davet ediyor
Kaynak: dpa-tmn
Sonra doldurulmuş hayvan lamalarına binerler ve kulübelerden ve sırt çantalarından dans ederler. Yüksekliği bir metre gibi görünen şarap şişesi de eğlenceli. Ama bir noktada o kadar deliriyor ki, fotoğraf çekimi sırasında güneşin muhtemelen çok güçlü olduğundan korkuyorsunuz.
Beyaz tuz denizindeki siyah adalar
Devam ediyor. Aniden ufukta beyaz tuzlu denizden siyah adalar yükseliyor. Serap yok, ancak volkanik aktivitenin kalıntıları.
Bu adalardan girebileceğiniz tek adanın adı Incahuasi. Marco, yerli Quechua dilinde “İnka’nın evi” olarak adlandırıldığını söylüyor. İnkalar, tuz çölü boyunca yaptıkları yürüyüşlerde burada durdular. Bugün bile yerli kabileler, Toprak Ana “Pacha Mama” için lama kurban ediyor.
Incahuasi neredeyse 100 metre yüksekliğindedir ve beşgen tuz peteği desenleriyle inanılmaz salar manzarası sunar. Ada, on iki metre yüksekliğe kadar kaktüslerle kaplıdır. Kaktüslerin yılda ortalama bir santimetre büyüdüğü düşünüldüğünde, bu örneklerin inanılmaz derecede yaşlı olması gerekir.
Salar de Uyuni’deki Incahuasi adası dev kaktüslerle kaplıdır.
Kaynak: dpa-tmn
Bu doğa harikası ne kadar süre bozulmadan kalacak? Tuz düzlükleri planlandığı gibi gerçekten bir milli park olacak mı? Kılavuz Marco emin değil. Bolivya fakir bir ülke ve tuzun altında uyuyan bir hazine var – dünyanın en büyük lityum yataklarından biri. Değerli mineral, akıllı telefonlar, tabletler ve arabalar için pil üretimi için vazgeçilmezdir.
Akşam geç saatlerde tuzlanın kenarındaki tuz oteli “Cruz Andina”ya ulaşıyoruz. Yatak ve komodin bile tuz bloklarından yapılmıştır.
Lagünün yanında lamalar ve kaynayan gayzerler
Ertesi sabah yine erkenden yola çıkıyoruz, tuz gölünden uzaklaşıyoruz. Çorak taş ve çöl manzaraları arasından tozlu yokuşlardan geçiyoruz.
Bir çoban, Bolivya’nın yüksek platosunda lamalarıyla seyahat ediyor.
Kaynak: dpa-tmn
Ölüm bölgesinin dışında hayat yeniden başlar. Vicuna sürüleri – alpaka benzeri develer – gerçek dışı manzarada otluyor. Şili sınırını belirleyen 5 bin 870 metrelik Ollagüe yanardağının zirvesinden dumanlar yükseliyor.
Masmavi Cañapa lagününden kısa bir süre sonra Marco, ünlü taş ağaç “Arbol de Piedra” ile Siloli çölünün ortasında tuhaf bir kayalık manzara olan Valle de Rocas’a doğru ilerliyor. Burası aynı zamanda viscachaların, son derece arkadaş canlısı ve korkutucu derecede büyük kemirgenlerin – eğer çok yaklaşırlarsa – evidir.
Siloli çölünün kayalık arazisinde: Viscacha’lar inanılmaz derecede büyük kemirgenlerdir.
Kaynak: dpa-tmn
Çok uzakta olmayan Laguna Colorada, dört kilometreden daha yüksek bir yükseklikte öğle güneşinde pas kırmızısı parlıyor. Lamalar kıyıda otluyor. Yazın, boraksın oluşturduğu küçük beyaz adacıklarda 30.000 kadar flamingo yuva yapar.
Lagün, Eduardo Avaroa Ulusal Parkı’nda yer almaktadır. Göründüğü kadar pastoral, kontrast ürkütücü, daha yukarılarda, Sol de Mañana gayzer alanı. Manzara, “Yüzüklerin Efendisi”ndeki ürkütücü kasvetli Mordor’u andırıyor.
Çok soğuk. Buharı tüten şofben tarlasını pis kokulu kükürt dumanları süpürür. Her yerde tıslıyor, köpürüyor ve köpürüyor. çamur kabarcıkları patlatmak.
Bolivya’nın yüksek platosundaki “Sol de Mañana” gayzer alanı, konuksever olmayan ve aynı zamanda büyüleyici bir yerdir.
Kaynak: dpa-tmn
Ancak yakındaki volkanlar tarafından ısıtılan dünya da gerçek bir zevk olabilir: Kumlu yol 4400 metreye iner, burada geceyi Polques’in doğal kaplıcalarındaki küçük, rustik bir pansiyonda geçirirsiniz.
Sıfır derecede akşam yemeğinden sonra kaplıcalara gitmek ve mayolarınıza kadar soyunmak biraz çaba gerektirir. Ama 38 derecelik ılık havuza girdiğiniz anda yedinci cennettesiniz. Suda, Bolivya çölünün üzerindeki yıldızlı gökyüzünü izleyebilirsiniz.
Çöl, bir Salvador Dalí tablosu kadar gerçeküstü
Sabahları yükselen sıcak sis, göl manzarasına mistik bir hava katıyor. Daha fazla gitmek istemiyorsun. Ancak Laguna Verde’nin yarısında, termal banyolar neredeyse unutuldu, Salvador Dalí çölü o kadar görkemli ve adını borçlu olduğu ünlü İspanyol ressamın tabloları kadar tuhaf ve gerçeküstü. Sıradağlar, toprağın ne kadar demir, kükürt ve volkanik kül içerdiğine bağlı olarak kırmızı, sarı veya beyaz renkte parlıyor.
Yakındaki lagünler de bir o kadar renkli. Laguna Blanca’da beyaz boraks hakim. Laguna Verde’de, sönmüş Licancabur yanardağı, suyun yüksek kurşun ve arsenik içeriğinin neden olduğu koyu yeşile yansır.
Hito Cajon Geçidi’ndeki Şili sınır kapısında, Christopher ve Carmen vedalaşıyor. Atacama Çölü’nün daha da derinlerine inmek istiyorlar.
Şili ve Bolivya sınırındaki Licancabur yanardağı, Laguna Verde’nin yeşiline yansır.
Kaynak: dpa-tmn
Bolivya için ipuçları ve bilgiler:
Ulaşım: Iberia, LATAM veya Air Europa gibi havayolları Almanya’dan La Paz veya Santa Cruz’a uçuyor. Buradan BoA havayolu ile veya otobüsle on iki saatte Uyuni’ye devam edersiniz.
giriş: Federal Dışişleri Bakanlığı internet sitesinde güncel bilgiler sunmaktadır.
En iyi seyahat süresi: Salar de Uyuni tüm yıl boyunca ziyaret edilebilirken, en iyi ziyaret zamanı ilkbahar (Nisan ve Mayıs) ve sonbahardır (Eylül-Kasım).
Organizatör: Uyuni’de günübirlik turlar ve üç güne kadar geziler sunan sayısız tur operatörü var. 150 ABD dolarına varan fiyatlarla üç günlük turlar önerilir. Hepsi aynı cazibe merkezlerine yöneliyor. Yemek, konaklama ve ciplerin kalitesi biraz değişiyor. Önerilen tur şirketleri: worldwhitetravel.com; saltydesert-uyuni.com; quechuaconnection4wd.com; cordilleratraveller.com
Kaynak: dpa; İnfografik DÜNYA