DAlbinen sakinlerinin baldırları oldukça gergin olmalı, sanırım 1.300 metre yükseklikteki köydeki yemek buluşmama giderken. Güneşten ağarmış ahşap dağ çiftlik evlerinin arasındaki dar sokaklardan geçiyorum.
Tüyler ürpertici bir ahşap maske, İsviçre Almancasında bir evin duvarındaki veya ahırdaki hasara karşı koruma sağlıyor Schopf denir, eski bir alet asılı kalır. Dala Boğazı'nın girişinde dik bir yamaçta yer alan kümelenmiş köyden ilk kez 1226 yılında bir belgede bahsedilmiştir.
Ev sahipleri Hannelore ve Sasha Tsokhim-Bumann'ın beni beklediği oda 410 yıl daha genç. Kiriş kitabesinden 1636 yılında yapıldığı anlaşılmaktadır. Hanlarının adı “Godswärgjistubu” ve logoda büyük bir kaşık tutan uzun sakallı bir cüce görülüyor. Valais adının tercüme edildiği şekliyle Zwergenstübli, yalnızca kayıt sonrasında yemek servisi yapmaktadır.
Tarihi: “Godswärgjistubu” restoranının bulunduğu evin tarihi 1636 yılına kadar uzanıyor
Kaynak: Picture Alliance/Keyston
2003 yılında satın alındığından bu yana, sahipleri o zamanlar yenilenmeye ihtiyaç duyan mülke büyük bir tutku kattı. Başlangıçta konut olarak tasarlanan odayı restoran olarak kullanma fikri ortaya çıktı. O kadar özgün bir şekilde yenilenmiştir ki, İsviçre'de 2018 Yılın Tarihi Restoranı seçilmiştir.
Valais halkının bir zamanlar nasıl yaşadığı
Tsokhim-Bumann çifti sürdürülebilirliğe odaklanıyor. Ayrıca mutfağa gelince. Eski bahçeleri yeniden ekiyor, yabani bitkileri topluyor, sebze ve meyveleri depoluyor. Eski günlerdeki gibi.
Ev sahibi az önce kayısı turşusu ile bir pasta yaptı, ben de bunu keyifle yerken, o bana Valais dağ nüfusunun daha önceki zorlu günlük yaşamını anlatıyor – köy başına yalnızca bir büyük fırının olduğu ve çavdar ununun fasulye bakımından zengin olduğu zamanlar un 100 somun ekmek işlendi ve pişirildi. Sert ekmeğin biraz yumuşaması için süte batırılması gerekiyordu.
Bunun dışında insanlar çoğunlukla kızarmış patates, polenta veya irmiği su ve biraz sütle yiyorlardı. Elmalı veya elmalı omlet tipik bir akşam yemeğiydi. Veya bir Minaestra, doğranmış patates ve sebzelerden oluşan bir çorba. Et nadiren servis edilirdi: yılda bir kez servis edilirdi Schwinggi (Domuz) kesildi, etinin bütün kışa yetmesi gerekiyordu.
Sevgiyle yenilenmiş: “Godswärgjistubu”, İsviçre'de 2018 yılının tarihi restoranı seçildi
Kaynak: godswaergjistubu.ch
İnsanlar mahzende saklanabilecek her şeyle yemek pişiriyorlardı. Tipik bir yemek aynı zamanda kapalı sebze pastasıdır. kolera. Bu ismi nasıl aldı? Bunun iki versiyonu var.
İlki, Brig ile Rhone'un kaynağı arasındaki Valais vadisi olan Goms bölgesinden bir hikayeye dayanıyor. 1830'larda kolera salgını çıkınca enfeksiyon riski nedeniyle vadi kordon altına alındı, adeta tecrit altına alındı. Yemek pişirmek için ev kadınlarının elinde yalnızca mevcut olan şeyler vardı: un, Harpfil (Patates), Hodan (pırasa), soğan, Epfil (elma) ve peynir.
Ancak kolera ismi Valais Almancası kelimesinden geliyor da olabilir. Kolera gelen. Bu, fırının kapısının önündeki çukurda kömürün toplandığı, fırındaki açık holün adıydı. Aslında hiçbir açıklama kesin değil, ancak tarif aktarıldı. Modern mutfakta ev sahibi çift bana kilitli yemeğin nasıl hazırlandığını gösteriyor. Denemeye değer, tadı harika!
“Godswärgjistubu” hanından kolera tarifi:
Hamur için gerekli malzemeler şunlardır:
300 gram kılçıksız buğday veya buğday unu
150 gram tereyağı
bir tutam tuz
5 yemek kaşığı su
Doldurma için malzemeler:
3 büyük patates (bir gün önceden pişirilmiş)
2 pırasa
3 büyük organik elma
350 gram eritilebilir peynir (raclette peyniri iyi gider)
1 yumurta sarısı
Kolera şu şekilde hazırlanır:
Bir hamur oluşturmak için malzemeleri birlikte yoğurun. Dikkat: Buğday ununun aksine, kılçıksız un çok uzun süre yoğrulmamalı, hamur pürüzsüz hale gelir gelmez durdurulmalıdır. Bitmiş hamuru bölün ve açın. Hamurun yarısını, pişirme kağıdıyla kaplı kelepçeli bir tavaya üst kenarına kadar yerleştirin.
Patatesleri soyun ve rendeyle irice rendeleyin. Suyu emmek için alt katman görevi görürler. Tuz. İnce doğranmış ve kızartılmış pırasaları ikinci kat olarak patateslerin üzerine yerleştirin. Peynirin kabuğunu çıkarın ve kabaca rendelenmiş halde pırasanın üzerine dağıtın.
Sıcak servis: pancar ve salatalarla birlikte bir parça kolera turtası
Kaynak: Barbara Blunschi
Daha sonra çekirdekleri çıkarılmış organik elmaları rendeyle rendeleyin. Kabuğu içerdiği vitaminler nedeniyle çıkarılmamalıdır. Rendelenmiş elmalar pastanın son katmanını oluşturur. Hamurun ikinci yarısı kelepçeli kalıbın üzerine kapak şeklinde yerleştirilir ve kenarları çatalla iyice bastırılır.
Doldurulmuş kelepçeli tava, önceden 180 dereceye ısıtılmış (üst ve alt ısıtma) fırının ortasına gider. Yaklaşık 30 dakika sonra kalıbı çıkarın ve hamurun kapağını yumurta sarısıyla fırçalayın. Daha sonra 15 dakika daha pişirin. Valais kolera mevsim salatalarıyla (godswaergjistubu.ch) servis edilir.
İsviçreli yazar yemek seyahatlerini ve reisen-lifestyle.ch adresindeki blogları takdir ediyor.
ayrıca oku
Bu makale ilk olarak Nisan 2021'de yayınlandı.
Tüyler ürpertici bir ahşap maske, İsviçre Almancasında bir evin duvarındaki veya ahırdaki hasara karşı koruma sağlıyor Schopf denir, eski bir alet asılı kalır. Dala Boğazı'nın girişinde dik bir yamaçta yer alan kümelenmiş köyden ilk kez 1226 yılında bir belgede bahsedilmiştir.
Ev sahipleri Hannelore ve Sasha Tsokhim-Bumann'ın beni beklediği oda 410 yıl daha genç. Kiriş kitabesinden 1636 yılında yapıldığı anlaşılmaktadır. Hanlarının adı “Godswärgjistubu” ve logoda büyük bir kaşık tutan uzun sakallı bir cüce görülüyor. Valais adının tercüme edildiği şekliyle Zwergenstübli, yalnızca kayıt sonrasında yemek servisi yapmaktadır.
Tarihi: “Godswärgjistubu” restoranının bulunduğu evin tarihi 1636 yılına kadar uzanıyor
Kaynak: Picture Alliance/Keyston
2003 yılında satın alındığından bu yana, sahipleri o zamanlar yenilenmeye ihtiyaç duyan mülke büyük bir tutku kattı. Başlangıçta konut olarak tasarlanan odayı restoran olarak kullanma fikri ortaya çıktı. O kadar özgün bir şekilde yenilenmiştir ki, İsviçre'de 2018 Yılın Tarihi Restoranı seçilmiştir.
Valais halkının bir zamanlar nasıl yaşadığı
Tsokhim-Bumann çifti sürdürülebilirliğe odaklanıyor. Ayrıca mutfağa gelince. Eski bahçeleri yeniden ekiyor, yabani bitkileri topluyor, sebze ve meyveleri depoluyor. Eski günlerdeki gibi.
Ev sahibi az önce kayısı turşusu ile bir pasta yaptı, ben de bunu keyifle yerken, o bana Valais dağ nüfusunun daha önceki zorlu günlük yaşamını anlatıyor – köy başına yalnızca bir büyük fırının olduğu ve çavdar ununun fasulye bakımından zengin olduğu zamanlar un 100 somun ekmek işlendi ve pişirildi. Sert ekmeğin biraz yumuşaması için süte batırılması gerekiyordu.
Bunun dışında insanlar çoğunlukla kızarmış patates, polenta veya irmiği su ve biraz sütle yiyorlardı. Elmalı veya elmalı omlet tipik bir akşam yemeğiydi. Veya bir Minaestra, doğranmış patates ve sebzelerden oluşan bir çorba. Et nadiren servis edilirdi: yılda bir kez servis edilirdi Schwinggi (Domuz) kesildi, etinin bütün kışa yetmesi gerekiyordu.
Sevgiyle yenilenmiş: “Godswärgjistubu”, İsviçre'de 2018 yılının tarihi restoranı seçildi
Kaynak: godswaergjistubu.ch
İnsanlar mahzende saklanabilecek her şeyle yemek pişiriyorlardı. Tipik bir yemek aynı zamanda kapalı sebze pastasıdır. kolera. Bu ismi nasıl aldı? Bunun iki versiyonu var.
İlki, Brig ile Rhone'un kaynağı arasındaki Valais vadisi olan Goms bölgesinden bir hikayeye dayanıyor. 1830'larda kolera salgını çıkınca enfeksiyon riski nedeniyle vadi kordon altına alındı, adeta tecrit altına alındı. Yemek pişirmek için ev kadınlarının elinde yalnızca mevcut olan şeyler vardı: un, Harpfil (Patates), Hodan (pırasa), soğan, Epfil (elma) ve peynir.
Ancak kolera ismi Valais Almancası kelimesinden geliyor da olabilir. Kolera gelen. Bu, fırının kapısının önündeki çukurda kömürün toplandığı, fırındaki açık holün adıydı. Aslında hiçbir açıklama kesin değil, ancak tarif aktarıldı. Modern mutfakta ev sahibi çift bana kilitli yemeğin nasıl hazırlandığını gösteriyor. Denemeye değer, tadı harika!
“Godswärgjistubu” hanından kolera tarifi:
Hamur için gerekli malzemeler şunlardır:
300 gram kılçıksız buğday veya buğday unu
150 gram tereyağı
bir tutam tuz
5 yemek kaşığı su
Doldurma için malzemeler:
3 büyük patates (bir gün önceden pişirilmiş)
2 pırasa
3 büyük organik elma
350 gram eritilebilir peynir (raclette peyniri iyi gider)
1 yumurta sarısı
Kolera şu şekilde hazırlanır:
Bir hamur oluşturmak için malzemeleri birlikte yoğurun. Dikkat: Buğday ununun aksine, kılçıksız un çok uzun süre yoğrulmamalı, hamur pürüzsüz hale gelir gelmez durdurulmalıdır. Bitmiş hamuru bölün ve açın. Hamurun yarısını, pişirme kağıdıyla kaplı kelepçeli bir tavaya üst kenarına kadar yerleştirin.
Patatesleri soyun ve rendeyle irice rendeleyin. Suyu emmek için alt katman görevi görürler. Tuz. İnce doğranmış ve kızartılmış pırasaları ikinci kat olarak patateslerin üzerine yerleştirin. Peynirin kabuğunu çıkarın ve kabaca rendelenmiş halde pırasanın üzerine dağıtın.
Sıcak servis: pancar ve salatalarla birlikte bir parça kolera turtası
Kaynak: Barbara Blunschi
Daha sonra çekirdekleri çıkarılmış organik elmaları rendeyle rendeleyin. Kabuğu içerdiği vitaminler nedeniyle çıkarılmamalıdır. Rendelenmiş elmalar pastanın son katmanını oluşturur. Hamurun ikinci yarısı kelepçeli kalıbın üzerine kapak şeklinde yerleştirilir ve kenarları çatalla iyice bastırılır.
Doldurulmuş kelepçeli tava, önceden 180 dereceye ısıtılmış (üst ve alt ısıtma) fırının ortasına gider. Yaklaşık 30 dakika sonra kalıbı çıkarın ve hamurun kapağını yumurta sarısıyla fırçalayın. Daha sonra 15 dakika daha pişirin. Valais kolera mevsim salatalarıyla (godswaergjistubu.ch) servis edilir.
İsviçreli yazar yemek seyahatlerini ve reisen-lifestyle.ch adresindeki blogları takdir ediyor.
ayrıca oku
Bu makale ilk olarak Nisan 2021'de yayınlandı.