Ocak ayında Tromsø, Kuzey Işıklarını görmek isteyen turistlerle doludur. “Rocket Bar” ziyareti de zorunlu programın bir parçası gibi görünüyor. İskandinavya'da oradan daha iyi sosisli sandviçler olabilir, ancak biraz şansla unutulmaz bir deneyim olacaklar.
Evliliğimizde roller açıkça belirlenmiştir. Eşim eksi 13 derecelik kutup kışının karanlığında koşarken ben de ren geyiği sosisli sandviçimi yiyorum. Her yıl uluslararası koşu takviminde ilgili ilk kayıt olan Kuzey Işıkları Maratonu Tromsø'dayız.
Her Ocak ayının başında dünyanın her yerinden birkaç yüz uzun mesafe koşucusu yarışmaya katılmak için Norveç'in en kuzeyine gelir. Buz gibi soğuğa meydan okumak için, başlangıçlar güçlü müzikle ısınıyor, çok sert bir adam vücudunun üst kısmı çıplak halde ortalıkta dolaşıyor. Tezahürat yapmayı ve fotoğraf çekmeyi severim ama devam mı edeyim? Hayır, teşekkürler!
Bir gün önce, o zamanlar kapalı olmasına rağmen çok davetkar görünen bir sosisli sandviç standı gördüm: Muhtemelen 1911'de faaliyete geçmiş ve sanki çok uzun sürecekmiş gibi göründüğü için “roket bar” olarak da adlandırılan sarı bir köşk. her an yola çıkıp uzaya doğru bir yolculuğa başlayabilirsiniz.
Polar koşusu katılımcıları hareket etmeye başladığında standa doğru gidiyorum ve uzaktan bu fikri ortaya atan tek kişinin ben olmadığımı görebiliyorum. Evin önünde sadece Berlin Mehringdamm'daki “Mustafa'nın Sebze Kebabı” ve benzeri sosyal medya fenomenlerinde görebileceğiniz türden uzun bir kuyruk oluştu.
Özel soslu ren geyiği sosisli sandviç
Ocak ayında Tromsø, aralarında birçok Çinli ve Hintlinin de bulunduğu, Kuzey Işıklarını deneyimlemek isteyen turistlerle doludur. Çoğu kişi için, sosisli sandviçle selfie de dahil olmak üzere “Rocket Bar”ı ziyaret etmek bir zorunluluk gibi görünüyor.
Minik sosis standının iki çalışanı bu telaşı büyük bir disiplinle ve neredeyse simbiyotik bir ekip çalışmasıyla hallediyor, böylece işler beklenenden çok daha hızlı gerçekleşiyor. Ren geyiği sosisli sandviç (sığır eti ve domuz eti ile yapılan da var, vegan seçeneği bilinmeyen nedenlerden dolayı menüden kaldırıldı) doğranmış soğan ve pancar turşusu ile servis ediliyor.
İskandinavya'da çok daha iyi sosisli sandviçler yediğimi itiraf etmeliyim, çünkü buradaki sosisler ızgarada değil demlenmiş durumda. Ancak doğru anı yakalar ve limana doğru birkaç adım atarsanız, yeşil ışınları berrak gece gökyüzüne doğru sarmal bulutsular gibi spiral çizen kuzey ışıklarını serbest bir tepe olarak görürsünüz.
Yılın bu zamanında güneşin görüş alanımızın ötesinden görülebildiği birkaç saat de kuzey ışıklarından daha az etkileyici değildir. Şafaktan akşam karanlığına geçiş akıcıdır. Saat 10 civarında ufukta parlak bir şerit oluşuyor, ardından gökyüzü yavaş yavaş turuncu, sarı ve pembeye dönüyor. Buna baktığınızda hayat kadar eski bir ışığa ihtiyaç duyuyorsunuz.
Evliliğimizde roller açıkça belirlenmiştir. Eşim eksi 13 derecelik kutup kışının karanlığında koşarken ben de ren geyiği sosisli sandviçimi yiyorum. Her yıl uluslararası koşu takviminde ilgili ilk kayıt olan Kuzey Işıkları Maratonu Tromsø'dayız.
Her Ocak ayının başında dünyanın her yerinden birkaç yüz uzun mesafe koşucusu yarışmaya katılmak için Norveç'in en kuzeyine gelir. Buz gibi soğuğa meydan okumak için, başlangıçlar güçlü müzikle ısınıyor, çok sert bir adam vücudunun üst kısmı çıplak halde ortalıkta dolaşıyor. Tezahürat yapmayı ve fotoğraf çekmeyi severim ama devam mı edeyim? Hayır, teşekkürler!
Bir gün önce, o zamanlar kapalı olmasına rağmen çok davetkar görünen bir sosisli sandviç standı gördüm: Muhtemelen 1911'de faaliyete geçmiş ve sanki çok uzun sürecekmiş gibi göründüğü için “roket bar” olarak da adlandırılan sarı bir köşk. her an yola çıkıp uzaya doğru bir yolculuğa başlayabilirsiniz.
Polar koşusu katılımcıları hareket etmeye başladığında standa doğru gidiyorum ve uzaktan bu fikri ortaya atan tek kişinin ben olmadığımı görebiliyorum. Evin önünde sadece Berlin Mehringdamm'daki “Mustafa'nın Sebze Kebabı” ve benzeri sosyal medya fenomenlerinde görebileceğiniz türden uzun bir kuyruk oluştu.
Özel soslu ren geyiği sosisli sandviç
Ocak ayında Tromsø, aralarında birçok Çinli ve Hintlinin de bulunduğu, Kuzey Işıklarını deneyimlemek isteyen turistlerle doludur. Çoğu kişi için, sosisli sandviçle selfie de dahil olmak üzere “Rocket Bar”ı ziyaret etmek bir zorunluluk gibi görünüyor.
Minik sosis standının iki çalışanı bu telaşı büyük bir disiplinle ve neredeyse simbiyotik bir ekip çalışmasıyla hallediyor, böylece işler beklenenden çok daha hızlı gerçekleşiyor. Ren geyiği sosisli sandviç (sığır eti ve domuz eti ile yapılan da var, vegan seçeneği bilinmeyen nedenlerden dolayı menüden kaldırıldı) doğranmış soğan ve pancar turşusu ile servis ediliyor.
İskandinavya'da çok daha iyi sosisli sandviçler yediğimi itiraf etmeliyim, çünkü buradaki sosisler ızgarada değil demlenmiş durumda. Ancak doğru anı yakalar ve limana doğru birkaç adım atarsanız, yeşil ışınları berrak gece gökyüzüne doğru sarmal bulutsular gibi spiral çizen kuzey ışıklarını serbest bir tepe olarak görürsünüz.
Yılın bu zamanında güneşin görüş alanımızın ötesinden görülebildiği birkaç saat de kuzey ışıklarından daha az etkileyici değildir. Şafaktan akşam karanlığına geçiş akıcıdır. Saat 10 civarında ufukta parlak bir şerit oluşuyor, ardından gökyüzü yavaş yavaş turuncu, sarı ve pembeye dönüyor. Buna baktığınızda hayat kadar eski bir ışığa ihtiyaç duyuyorsunuz.