DGüney Tirol’de bir çiftçi köyünde büyümüş olmam ve bugün hâlâ Güney Tirol’de yaşıyor olmam, burada yaşayanlar ve tatil haftalarını burada geçirenler hakkında yazmamı kolaylaştırıyor. İlk ve en önemli içgörü: Güney Tirol’deki dağ çiftçilerinin hayatı, şehir sakinlerinin “Doğaya Dönüş” hareketleri sırasında düşündüğü kadar toz pembe değil; kesinlikle hiç olmadı. Yalnızca 1869’dan 1910’a kadar, Tirol’ün yüksek rakımlı bölgelerindeki (1000 metreden fazla) nüfus, yüksek çocuk sayısına rağmen ortalama yüzde 22 ila 37 oranında azaldı.
Tüm çabalara rağmen, dağ tarımında elde edilen verim o kadar düşüktü ki, nüfus genellikle kışın hayatta kalmakta güçlük çekiyordu. Bireysel dağ çiftçiliği toplulukları, bu 50 yılda sakinlerinin yarısından fazlasını kaybetti.
Ek olarak, yüksek dağlardaki yerleşim – ovaların aksine – her zaman manzaranın nihai ıssızlığı anlamına gelir. Turizm son zamanlarda önlem almayı mümkün kıldı, ancak turizm başarısına önemli katkı sağlayanlar genellikle dışarıda bırakıldı. Dağ çiftçilerinin bir yandan alp meralarının turistler için yaşama ve dinlenme yeri olarak korunmasını sağlaması, diğer yandan da turizm tarafından “bozulmaması” gerekiyor.
Onlarca yıldır turizm yöneticileri, iyi hazırlanmış ve promosyon amaçlı paketlenmiş tekliflerle eğlenceye aç insanların beklentilerini karşılamak için özenle çalıştı. Tatilcilere, müşterilerimize satabilmek için eğlence, eğlence ve coşku, özgürlük talep edilmektedir. Dağ çiftçileri, kendilerine yabancı, çevreleriyle uyum ve ilişkilerini bozan bir yaşam biçimini benimsemek yerine, kendi yaşam biçimlerini daha da geliştirme olanağına sahip olmalıdır. Dağlarda misafirlere dinlenmeyi garanti eden sürdürülebilirlik ancak tarım, yerel yaşam ve turizm üçlüsünde sağlanabilir.
Güney Tirol’ün kurtarılması için önemli olan şey
Ancak, konukların kişisel sorumluluk üstlendiği varsayılmalıdır. Dağlarda aktif tatiller, ancak sorumluluk konusu önceden açıklığa kavuşturulmuşsa haklı olabilir. Dağlara bisikletle, kayakla, iki ayakla çıkan herkes hem kendisinin hem de beraberindekilerin sorumluluğunu taşır, bu özellikle doğa ve altyapı olmaması gereken milli parklarda geçerlidir.
ayrıca oku
Sonra doğaya karşı sorumluluk var. Bir yandan aktif sporların yapıldığı bir patikanın, çayırın, kayalığın sahibini yasal olarak koruyan çerçeve koşulların oluşturulması ve ziyaretçilerin sorumluluk duygusunun güçlendirilmesi önemlidir. Dağlarımızı çekinmeden kullananların, hata yapanların doğal peyzajını açık tutanlara zarar vermesi ve böylece kullanılabilir hale getirmesi kabul edilemez. Olabildiğince vahşi kalması gereken dağ dünyasında, içinde oynayan herkes kendi güvenliğini sağlamak zorundadır.
Çünkü turizmin çıkarları için tüm doğal manzaraları feda edersek, nihayetinde dağ deneyimine yer kalmayacak ve turizmi dağ manzarasına entegre etmezsek kültürel manzara yok olacaktır. Dolayısıyla, Güney Tirol’de onları gelecek için tükenmez bir kaynak olarak korumak için iki ön koşula ihtiyacımız var: işlenmiş kültürel peyzaj ve dokunulmaz doğal peyzaj. Arada, her türlü deneyim mümkündür.
Güney Tirol’de tatil için ipuçları:
Dağcılık ve turizm endüstrisi, yüz yılı aşkın bir süredir çatışan çıkarlar peşinde koşuyor. Ancak bu arada her yerde yamaçlarda sihir var. Dağlarda tatil yapan herkes kentsel yaşam alanında da talep ettiği şeyi ister: altyapı, konfor, güvenlik. Tabii olarak. Yine de bir şey olursa, bekçi, kulübe sahibi veya dağ rehberi dava açılacaktır. Dağlara sığmayan bu tüketici tavrıdır. Bir zamanlar dağcılığın olduğu yerde, şimdi yokuşlu turizm ve kulübe büyüsü var.
Farkında olmadan “Funpark Alpen”in yapılmasına yardımcı olan dağ kulüpleri, bugün sadece kafa karışıklığına neden oluyor. Patikalar, kulübeler ve dağ otelleri inşa ettikten sonra, doğal peyzajın kaybına üzülüyorlar, ancak vadi tabanını popülist sloganlarla savunmaları gerektiğine inanıyorlar. Alplerde doğa dostu turizm için faydalı önerileri yok. Çünkü insanlar binlerce yıldır yaşadıkları yerde kalabilmek için şekillenmeye ve çalışmaya devam etmelidir. Bir insan hakkında, ekolojik bir önlem hakkında.
Yüksek Alplerin bazı bölümleri artık büyük bir panayır alanı
Dağlık dünyamızın milyonlarca tüketici tarafından kullanılması, insanın hiç yaşamadığı ve uzun vadede yaşayamayacağı yerlerde, artık odunun, samanın, tahılın yetişmediği yüksek dağlık bölgelerde son bulmalıdır. Hammaddenin bulunmadığı yerde.
Oradaki değerler – boş alan, barış, “ilkel doğa”, tehlike – yalnızca kendi sorumluluğunda olan ve bol miktarda dağ deneyimi olan, yani kendilerini çabaya maruz bırakanlar için erişilebilir durumda kaldıklarında bir değeri vardır. ve insanın ait olmadığı yerlere tırmanmaya yardımcı olmayan tırmanma tehlikeleri.
⇾ Reinhold Messner’ın 2019’daki 75. doğum günü için bir video izleyin:
Dağcılık efsanesi Reinhold Messner 75 yaşına giriyor
Dağcılık efsanesi Reinhold Messner 75. yaş gününü kutluyor. Everest Dağı’na oksijensiz tırmanan ilk kişiydi. Eşi görülmemiş bir dağcılık kariyerine bir bakış.
Kaynak: WELT/ Sarah Witter
Bugün yüksek Alplerimizin sadece bazı bölümleri eğlence parkı karakterine sahiptir, ancak genel olarak hala büyük bir panayır alanıdır: aşırı kalabalık otoparklar, kilometrelerce trafik sıkışıklığı, gürültü, telaş ve gökyüzü, tırmanma duvarı ve vadinin dibi arasındaki hareketlilik.
Hava kirliliği ve gürültü kirliliği burada, rahatlamak isteyenlerin Alpler’e koştuğu metropol alanlardan genellikle daha yüksektir. Bu şehir kültürü, yalnızca dağda hayatta kalmayı öğrenenlerin girdiği, kendi kendine yeten çiftçilik, yavaşlama, tevazu ve gerçek tehlike alanlarına sahip dağ kültürüyle karşılaştırılmalıdır.
Dağ çiftçilerini “zirvede” tutmak için buzul kayak alanlarına, yapay göllere, yapay kaya duvarlara ihtiyacımız yok. Bütün bunlar, karşılayabildiğimiz ve enerji kaynakları yeterli olduğu sürece şehre yakındır. Dağlarda, vadinin dibi ile yüksek otlaklar arasında, nesillerdir bulunduğu yerde kalabilmek için alp çiftçisinin ürettiğini alan ve ödeyen meraklı bir rahatlama arayıcısına ihtiyaç vardır.
Tarımın sadece turizm için bir kaynak olarak görüldüğü yerler
Güney Tirol’deki dağlarımız muazzam bir baskı altında. İklim değişikliği alçak arazilerde olduğundan daha hızlı etkisini gösteriyor, küresel ısınma bitki örtüsünü artırıyor, dağ çiftçileri ovalarda endüstriyel tarımla her zamankinden daha az rekabet edebiliyor. Sonuç olarak, küçük ölçekli dağ kültürel manzarasını yaratan ve onu bin yılı aşkın bir süredir koruyan peyzaj muhafazacılarını kaybediyoruz.
⇾ Kasım 2022’den bir video, Alpler’deki buzulların erimesini gösteriyor:
İsviçre Alpleri’nde ciddi buzul erimesi
Buzulların üçte biri yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. “İsviçre Alpleri’ndeki Aletsch Buzulunu da etkiliyor” diyor Dr. Alexander Hildebrand. Meteorolog, buzul erimesinin nasıl ilerlediğini ve bunun Ren Nehri üzerindeki etkilerini göstermek için fotoğraf karşılaştırmaları kullanıyor.
Kaynak: DÜNYA / Alexander Hildebrand
Ek olarak, daha fazla ve daha hızlı hareketlilik talep eden turizm var: yürüyüşçüler, dağ bisikletçileri, dağcılar ve hepsinden önemlisi kayakçılar için yollar, asansörler, yokuşlar, modern bir dağ turizmi destinasyonunun başarısı için ön koşullardır. Küresel ısınma ve bu iklim değişikliğinin gözle görülür sonuçları – şiddetli yağmurlar, kuraklıklar, az karlı kışlar gibi – kayak alanları da giderek artan bir baskı altındadır.
Tarımın sadece turizm kaynağı olarak anlaşıldığı her yerde dağ manzarasının nasıl parça parça inşa edildiği, tüketildiği, satıldığı ve harabeye çevrildiği her yerde görülmektedir.
Alplerde sürdürülebilir turizm için ön koşul
Alp kültürel manzarasının ıssızlığı sadece çevre koruma için bir sorun ve hepimiz için pahalı olmayacak. Pazar nişlerinde kendilerine ait olan organik çiftçiler, turizm ve tarımı birleştirerek zirvede kalmaya çalışan köy toplulukları, Alpler’de sürdürülebilir turizmin ön koşullarıdır. “Guinness Rekorlar Kitabı”na girmekten başka bir şey olmayan birçok mantı ve polenta festivali, Hundskogel’de 15.000 metreyi 15 saatte tırmanmak kadar saçma.
Trentino’da, Dolomitler’de, Val Senales’te dağ çiftliklerini canlandıran genç dağcılar nerede diye soruyorum kendime, insanların çalışabileceği, tasarım yapabileceği, tırmanabileceği – her şey tüm yıl boyunca kapılarının önünde ve tesadüfen yerel kültürü kurtarmak için ?
ayrıca oku
Kenar mahallelerdeki yapay tırmanma duvarına karşı hiçbir şeyim yok, yılın 365 günü açık kalabilir – sıcaklık kontrollü, kuru, temizlenmiş. Ancak Alplerdeki sorunları çözmez. En fazla, daha güvenli tırmanış yolları arzusu uyandırır. Sonunda dağlarda. Yürüyüş, yürüyüş, bisiklet, rafting, paten, kayak, serbest sürüş, tırmanma gibi tüm trend sporlar eninde sonunda sıkıcı hale gelecek ama neyse ki Güney Tirol bir spor tesisinden çok daha fazlası.
Bugün Güney Tirol’de sürdürülebilirlik hakkında da çokça konuşuyoruz – peyzajın kullanımı, inşaat ve yerel ürünlerde kaynakların tasarrufu. Organik ürünler var ve onsuz yapmanın değeri, sınırsız tüketimin karşısına giderek daha fazla çıkıyor. Gelecek nesiller için ortaya çıkacak sorunlar tartışılıyor ve önlemler alınmaya başlandı. Belki Güney Tirol bu konuda örnek teşkil eder.
Metin, Reinhold Messner, Piper Verlag tarafından yazılan “Güney Tirol için kullanım talimatları”nın yeni yayınlanan yeni baskısından bir alıntıdır, 224 sayfa, 16 avro
Kaynak: Piper Verlag
Tüm çabalara rağmen, dağ tarımında elde edilen verim o kadar düşüktü ki, nüfus genellikle kışın hayatta kalmakta güçlük çekiyordu. Bireysel dağ çiftçiliği toplulukları, bu 50 yılda sakinlerinin yarısından fazlasını kaybetti.
Ek olarak, yüksek dağlardaki yerleşim – ovaların aksine – her zaman manzaranın nihai ıssızlığı anlamına gelir. Turizm son zamanlarda önlem almayı mümkün kıldı, ancak turizm başarısına önemli katkı sağlayanlar genellikle dışarıda bırakıldı. Dağ çiftçilerinin bir yandan alp meralarının turistler için yaşama ve dinlenme yeri olarak korunmasını sağlaması, diğer yandan da turizm tarafından “bozulmaması” gerekiyor.
Onlarca yıldır turizm yöneticileri, iyi hazırlanmış ve promosyon amaçlı paketlenmiş tekliflerle eğlenceye aç insanların beklentilerini karşılamak için özenle çalıştı. Tatilcilere, müşterilerimize satabilmek için eğlence, eğlence ve coşku, özgürlük talep edilmektedir. Dağ çiftçileri, kendilerine yabancı, çevreleriyle uyum ve ilişkilerini bozan bir yaşam biçimini benimsemek yerine, kendi yaşam biçimlerini daha da geliştirme olanağına sahip olmalıdır. Dağlarda misafirlere dinlenmeyi garanti eden sürdürülebilirlik ancak tarım, yerel yaşam ve turizm üçlüsünde sağlanabilir.
Güney Tirol’ün kurtarılması için önemli olan şey
Ancak, konukların kişisel sorumluluk üstlendiği varsayılmalıdır. Dağlarda aktif tatiller, ancak sorumluluk konusu önceden açıklığa kavuşturulmuşsa haklı olabilir. Dağlara bisikletle, kayakla, iki ayakla çıkan herkes hem kendisinin hem de beraberindekilerin sorumluluğunu taşır, bu özellikle doğa ve altyapı olmaması gereken milli parklarda geçerlidir.
ayrıca oku
Sonra doğaya karşı sorumluluk var. Bir yandan aktif sporların yapıldığı bir patikanın, çayırın, kayalığın sahibini yasal olarak koruyan çerçeve koşulların oluşturulması ve ziyaretçilerin sorumluluk duygusunun güçlendirilmesi önemlidir. Dağlarımızı çekinmeden kullananların, hata yapanların doğal peyzajını açık tutanlara zarar vermesi ve böylece kullanılabilir hale getirmesi kabul edilemez. Olabildiğince vahşi kalması gereken dağ dünyasında, içinde oynayan herkes kendi güvenliğini sağlamak zorundadır.
Çünkü turizmin çıkarları için tüm doğal manzaraları feda edersek, nihayetinde dağ deneyimine yer kalmayacak ve turizmi dağ manzarasına entegre etmezsek kültürel manzara yok olacaktır. Dolayısıyla, Güney Tirol’de onları gelecek için tükenmez bir kaynak olarak korumak için iki ön koşula ihtiyacımız var: işlenmiş kültürel peyzaj ve dokunulmaz doğal peyzaj. Arada, her türlü deneyim mümkündür.
Güney Tirol’de tatil için ipuçları:
Dağcılık ve turizm endüstrisi, yüz yılı aşkın bir süredir çatışan çıkarlar peşinde koşuyor. Ancak bu arada her yerde yamaçlarda sihir var. Dağlarda tatil yapan herkes kentsel yaşam alanında da talep ettiği şeyi ister: altyapı, konfor, güvenlik. Tabii olarak. Yine de bir şey olursa, bekçi, kulübe sahibi veya dağ rehberi dava açılacaktır. Dağlara sığmayan bu tüketici tavrıdır. Bir zamanlar dağcılığın olduğu yerde, şimdi yokuşlu turizm ve kulübe büyüsü var.
Farkında olmadan “Funpark Alpen”in yapılmasına yardımcı olan dağ kulüpleri, bugün sadece kafa karışıklığına neden oluyor. Patikalar, kulübeler ve dağ otelleri inşa ettikten sonra, doğal peyzajın kaybına üzülüyorlar, ancak vadi tabanını popülist sloganlarla savunmaları gerektiğine inanıyorlar. Alplerde doğa dostu turizm için faydalı önerileri yok. Çünkü insanlar binlerce yıldır yaşadıkları yerde kalabilmek için şekillenmeye ve çalışmaya devam etmelidir. Bir insan hakkında, ekolojik bir önlem hakkında.
Yüksek Alplerin bazı bölümleri artık büyük bir panayır alanı
Dağlık dünyamızın milyonlarca tüketici tarafından kullanılması, insanın hiç yaşamadığı ve uzun vadede yaşayamayacağı yerlerde, artık odunun, samanın, tahılın yetişmediği yüksek dağlık bölgelerde son bulmalıdır. Hammaddenin bulunmadığı yerde.
Oradaki değerler – boş alan, barış, “ilkel doğa”, tehlike – yalnızca kendi sorumluluğunda olan ve bol miktarda dağ deneyimi olan, yani kendilerini çabaya maruz bırakanlar için erişilebilir durumda kaldıklarında bir değeri vardır. ve insanın ait olmadığı yerlere tırmanmaya yardımcı olmayan tırmanma tehlikeleri.
⇾ Reinhold Messner’ın 2019’daki 75. doğum günü için bir video izleyin:
Dağcılık efsanesi Reinhold Messner 75 yaşına giriyor
Dağcılık efsanesi Reinhold Messner 75. yaş gününü kutluyor. Everest Dağı’na oksijensiz tırmanan ilk kişiydi. Eşi görülmemiş bir dağcılık kariyerine bir bakış.
Kaynak: WELT/ Sarah Witter
Bugün yüksek Alplerimizin sadece bazı bölümleri eğlence parkı karakterine sahiptir, ancak genel olarak hala büyük bir panayır alanıdır: aşırı kalabalık otoparklar, kilometrelerce trafik sıkışıklığı, gürültü, telaş ve gökyüzü, tırmanma duvarı ve vadinin dibi arasındaki hareketlilik.
Hava kirliliği ve gürültü kirliliği burada, rahatlamak isteyenlerin Alpler’e koştuğu metropol alanlardan genellikle daha yüksektir. Bu şehir kültürü, yalnızca dağda hayatta kalmayı öğrenenlerin girdiği, kendi kendine yeten çiftçilik, yavaşlama, tevazu ve gerçek tehlike alanlarına sahip dağ kültürüyle karşılaştırılmalıdır.
Dağ çiftçilerini “zirvede” tutmak için buzul kayak alanlarına, yapay göllere, yapay kaya duvarlara ihtiyacımız yok. Bütün bunlar, karşılayabildiğimiz ve enerji kaynakları yeterli olduğu sürece şehre yakındır. Dağlarda, vadinin dibi ile yüksek otlaklar arasında, nesillerdir bulunduğu yerde kalabilmek için alp çiftçisinin ürettiğini alan ve ödeyen meraklı bir rahatlama arayıcısına ihtiyaç vardır.
Tarımın sadece turizm için bir kaynak olarak görüldüğü yerler
Güney Tirol’deki dağlarımız muazzam bir baskı altında. İklim değişikliği alçak arazilerde olduğundan daha hızlı etkisini gösteriyor, küresel ısınma bitki örtüsünü artırıyor, dağ çiftçileri ovalarda endüstriyel tarımla her zamankinden daha az rekabet edebiliyor. Sonuç olarak, küçük ölçekli dağ kültürel manzarasını yaratan ve onu bin yılı aşkın bir süredir koruyan peyzaj muhafazacılarını kaybediyoruz.
⇾ Kasım 2022’den bir video, Alpler’deki buzulların erimesini gösteriyor:
İsviçre Alpleri’nde ciddi buzul erimesi
Buzulların üçte biri yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. “İsviçre Alpleri’ndeki Aletsch Buzulunu da etkiliyor” diyor Dr. Alexander Hildebrand. Meteorolog, buzul erimesinin nasıl ilerlediğini ve bunun Ren Nehri üzerindeki etkilerini göstermek için fotoğraf karşılaştırmaları kullanıyor.
Kaynak: DÜNYA / Alexander Hildebrand
Ek olarak, daha fazla ve daha hızlı hareketlilik talep eden turizm var: yürüyüşçüler, dağ bisikletçileri, dağcılar ve hepsinden önemlisi kayakçılar için yollar, asansörler, yokuşlar, modern bir dağ turizmi destinasyonunun başarısı için ön koşullardır. Küresel ısınma ve bu iklim değişikliğinin gözle görülür sonuçları – şiddetli yağmurlar, kuraklıklar, az karlı kışlar gibi – kayak alanları da giderek artan bir baskı altındadır.
Tarımın sadece turizm kaynağı olarak anlaşıldığı her yerde dağ manzarasının nasıl parça parça inşa edildiği, tüketildiği, satıldığı ve harabeye çevrildiği her yerde görülmektedir.
Alplerde sürdürülebilir turizm için ön koşul
Alp kültürel manzarasının ıssızlığı sadece çevre koruma için bir sorun ve hepimiz için pahalı olmayacak. Pazar nişlerinde kendilerine ait olan organik çiftçiler, turizm ve tarımı birleştirerek zirvede kalmaya çalışan köy toplulukları, Alpler’de sürdürülebilir turizmin ön koşullarıdır. “Guinness Rekorlar Kitabı”na girmekten başka bir şey olmayan birçok mantı ve polenta festivali, Hundskogel’de 15.000 metreyi 15 saatte tırmanmak kadar saçma.
Trentino’da, Dolomitler’de, Val Senales’te dağ çiftliklerini canlandıran genç dağcılar nerede diye soruyorum kendime, insanların çalışabileceği, tasarım yapabileceği, tırmanabileceği – her şey tüm yıl boyunca kapılarının önünde ve tesadüfen yerel kültürü kurtarmak için ?
ayrıca oku
Kenar mahallelerdeki yapay tırmanma duvarına karşı hiçbir şeyim yok, yılın 365 günü açık kalabilir – sıcaklık kontrollü, kuru, temizlenmiş. Ancak Alplerdeki sorunları çözmez. En fazla, daha güvenli tırmanış yolları arzusu uyandırır. Sonunda dağlarda. Yürüyüş, yürüyüş, bisiklet, rafting, paten, kayak, serbest sürüş, tırmanma gibi tüm trend sporlar eninde sonunda sıkıcı hale gelecek ama neyse ki Güney Tirol bir spor tesisinden çok daha fazlası.
Bugün Güney Tirol’de sürdürülebilirlik hakkında da çokça konuşuyoruz – peyzajın kullanımı, inşaat ve yerel ürünlerde kaynakların tasarrufu. Organik ürünler var ve onsuz yapmanın değeri, sınırsız tüketimin karşısına giderek daha fazla çıkıyor. Gelecek nesiller için ortaya çıkacak sorunlar tartışılıyor ve önlemler alınmaya başlandı. Belki Güney Tirol bu konuda örnek teşkil eder.
Metin, Reinhold Messner, Piper Verlag tarafından yazılan “Güney Tirol için kullanım talimatları”nın yeni yayınlanan yeni baskısından bir alıntıdır, 224 sayfa, 16 avro
Kaynak: Piper Verlag