BENBrigitte Bardot süpermarketteki kasada karşımızda duruyordu. Sonuçta 1970'lerde film yıldızları bile kedi mamasını internetten sipariş edemiyordu. Kasiyer sanki orada ne olduğunu fark etmemiş gibi davrandı. the Fransız süperstar onunla alışveriş yaptı: “Merci, Madam, au revoir, Madam,” daha fazla demedi.
1970'lerde ailemle birlikte beş kez yaz tatiline Saint-Tropez'e gittik. Daha sonra temmuz ve ağustos aylarında “bizim” plajımız onlara fazla dolduğu için tatili 1980'lerdeki Paskalya tatiline kaydırdılar. İlk ziyaretimde beş yaşındaydım, liseden mezun olduktan sonra son ziyaretimde 20 yaşındaydım ve Saint-Tropez'de toplam on tatil geçirdim.
Bardot'la birkaç kez karşılaştık ama ne yazık ki o sırada ondan imza istemek aklıma gelmedi. Yaşlılığında siyasetten uzaklaşan oyuncu, bu güne kadar burayı çok seviyor ve hâlâ burada yaşıyor. 1950'lerin sonunda “And the Woman Eternally Lures” filminde başrol oynadı. Bu film onun uluslararası kariyerini bir seks sembolü olarak temellendirdi ve çekildiği Saint-Tropez'i dünyaca ünlü yaptı. İşte o zaman, bugün hala Saint-Tropez'i tanımlayan jet sosyete, kitle turizmi ve Güney Fransa'nın yaşam tarzı üçlüsü başladı.
Süpermarketin çapraz karşısında Louis de Funès'e sinema şöhretini kazandıran jandarma vardı. Bir yıl Herbert von Karajan'ın yatının limanın birkaç adım ilerisine demirlediğini çok iyi hatırlıyorum. Pruvayı bir nota anahtarı süslüyordu, kaptan gemide durup mürettebatını yönetiyordu.
Deniz hiçbir yerde bu kadar mavi olmamıştı
Place des Lices'te yaşlı beyler çınar ağaçlarının altında petank oynarken, yerel halk ve yabancılar da kafelerde uyum içinde pastis yudumluyorlardı. Ressamlar şövalelerini babamın akşamları sokakta kendiliğinden oluşan bir bando eşliğinde çaldığı limana kurmuşlardı. Arkalarında, yatların güvertelerinde oturan ve daha sonra karaya çıkan insanlar vardı – belki de bir şişe gül almak için karşı taraftaki “Café Sénéquier”e gitmişlerdi? Yıllar geçtikçe Saint-Tropez bana tam bir sanat eseri gibi göründü ve herkes bunun bir parçası oldu.
ayrıca oku
Elli yıl sonra yine oradayım. Neyin değiştiğini görmek için. Hoş bir şekilde şaşırdım: İlk bakışta Saint-Tropez eskisi gibi görünüyor – aynı sokakları ve meydanları görüyorum, iskeledeki gezinti yolunun bir tarafında hala kafeler, diğer tarafında yatlar sıralanıyor. Görünüşe göre burada insanların uyduğu son derece kısıtlayıcı inşaat kuralları var.
Saint-Tropez'e doğru bakış
Kaynak: Getty Images/Moment Open/Steve Lorillere
O zamanlar denizin Saint-Tropez kadar mavi, güneşin bu kadar sıcak, hayatın Saint-Tropez kadar kolay olduğu bir yer yoktu benim için. Place des Lices'teki pazarda dünyanın en tatlı kirazları vardı. Burada hâlâ haftada iki kez pazar kuruluyor ama artık kaz ciğeri ezmesinden trüf balına kadar lüks lezzetler satılıyor.
Ama deniz hala harika bir mavi, güneş ısınıyor ve burada hayat rahat görünüyor; yaşlı beylerin hala çınar ağaçlarının altında petank oynaması ve insanların “Café des Arts”ta pastis yemesi de buna kesinlikle yardımcı oluyor. her zaman vardılar. Eski sinema da hala varlığını sürdürüyor.
Oyunculuk yıldızlarıyla kamp yapmak
“Dünyanın en güzel balıkçı köyü” cazibesini korudu. Ancak günümüzün günlük yaşamı, eskisinden farklı olarak kalın cüzdanlar gerektiriyor. Yetmişli yılların hippi yaşam tarzı hala yaşanıyor ama pahalı hale geldi: Bazı insanlar saçlarına tasarımcı güneş gözlükleri kadar pahalı olan espadriller takıyor. Bu arada burada önemli bir statü sembolü olan uyumsuzluk da Ferrari'ye kıyasla önemli ölçüde değer kaybetti.
80'li yıllardaki bahar tatilimizde Saint-Tropez'de adeta kendimize kalmıştık. Akdeniz hala serindi, Pampelonne'daki plaj kalabalık değildi, ancak zaten efsane olan “Club 55″teki tüm masalar öğle yemeğinde doluydu.
Brigitte Bardot Saint-Tropez'de mahkemeye çıkıyor. Solda duran beyefendi muhtemelen Gunter Sachs'tır.
Kaynak: Getty Images aracılığıyla Gama Keystone
Patrice de Colmont'un plaj kulübü, zaman boyunca A listesindeki ünlülerin favori uğrak yeri olmayı sürdürdü. Hancı, ister denizci ister süperstar olsun, yanına masaya oturan herkesin kendini rahat hissetmesinin kendisi için ne kadar önemli olduğunu vurguluyor. Ayrıca Brigitte Bardot mu? “Hayır” diyor de Colmont, “uzun zamandır sahile gitmiyor.” Anne ve babası 1948'deki doğumundan hemen sonra Saint-Tropez Körfezi'ne yerleştiklerinden beri burada yaşıyor.
Reklamcılık:
WELT ile daha ucuz bir tatile çıkın: Lufthansa kuponu
Annem ve babam da bu sahile çadırlarını kurmuştu. “Kon Tiki” deniz ve üzüm bağları arasında bir kamp alanıydı; Bugün bölge, küçük ve pek de küçük olmayan evlerden oluşan bir tatil yeridir. Bir yıl aktör Jeroen Krabbé ve ailesi yanımızda kamp kurdu, başka bir yıl Amsterdamlı bir bankacı, bir zamanlar ailemi katamaranıyla geziye götürdü ve birkaç dakika sonra alabora oldu. Şans eseri herkes iniş yapmayı başardı.
Funès Jandarma Teşkilatı artık müze olarak kullanılıyor
O zamanlar ailem için oteller bir seçenek değildi; onların kurallara uymayan yaşam tarzlarına uymuyordu. Sabahları kumsalda uyanmayı ve kahvaltıdan önce denizde yüzmeyi tercih ettiler.
Bugün bu altın kumsala artık tozlu toprak yollardan ulaşılamıyor. Boulevard Patch artık oraya, sonunda bir park yeri ile gidiyor; yaz aylarında park yerleri için şiddetli çekişmeler yaşanıyor. Plaj hâlâ geniş ve ince kumdan oluşuyor; sol ve sağ tarafı astronomik emlak fiyatları nedeniyle seyrek gelişmiş yeşil tepelerle çevreleniyor.
Göz alıcı: “Sénéquier”, kafe ve kulübün karışımı
Kaynak: Picture Alliance/Liewig Christian/ABACA
Körfezin sol ucunda Gunter Sachs bir zamanlar mülkünden denize bakıyordu, sağda ise Cap Camarat deniz feneri denizi izliyordu. Otellerin sayısı arttı ve proje denize yaklaştı. Ancak kıyıdaki hemen hemen her yer gibi aşırı büyümüş değil.
Saint-Tropez'e daha yakından baktığınızda detaylardaki küçük değişiklikleri fark edeceksiniz. Eski jandarma teşkilatında 2016 yılından bu yana Louis de Funès'in başrol oynadığı bir film müzesi bulunuyor. Limanda, bir zamanlar küçük dükkânların insanların ihtiyacını karşıladığı eski kaptan evlerinin zemin katında hediyelik eşya dükkanları kurulmuş. Ancak geleneksel içki mekanları hâlâ varlığını sürdürüyor ve gün içinde kafelerden restoranlara, oradan da kulüplere dönüşüyor.
Yerliler uzaklaşıyor
Hepsinden önemlisi, 1887'de açılan ve her gün sabahtan gece üçe kadar açık olan “Sénéquier”. İsmi ve sandalye, masa ve tentelerin parlak kırmızı renginin yanı sıra karizmasını da korumuştur. Terasta ön sırada oturan herkese, sportif fiyatlı, iştah açıcı bir şekilde sunulan spesiyaller ve Saint-Tropez'in sunduğu en güzel manzaralardan biri sunulacak: haute volee artı bir liman fonu. Daha yeni olan ise birkaç ev ötedeki “La Petite Plage”dır; konuklar burada sandalyeleri kenara itip akşam geç saatlerde dans etmeden önce ayakları kumda yemek yiyebilirler.
Eski balıkçı limanının ardından, dar evlerin su üzerinde kale duvarı gibi yükseldiği bir kemerin ardından köyün deniz tarafına ulaşıyorsunuz. Koyu sarı tonlarındaki gri-mavi panjurlu cepheler, 100 yıl önce muhtemelen pek farklı görünmeyecek olan küçük bir Saint-Tropez parçası yaratıyor. Su neredeyse duvarlara sıçradı, bir merdiven bir sonraki koya çıkıyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Beş yıldızlı otel “La Ponche” hâlâ orada kendini evinde hissediyor. 1938 yılında balıkçı barı olarak açılmış, 1951 yılında ise otele dönüştürülmüştür. Yazar Françoise Sagan burada kaldı ve Pablo Picasso; 1956'da Brigitte Bardot'nun film ekibi, daha sonra Romy Schneider ve Daniel Biasini geldi. 21 odası ve üç dairesiyle küçük ve zarif kalıyor. Place des Lices'in hemen yakınında yer alan ve 1967'de açılan, Mick Jagger ile Bianca Perez'in Saint-Tropez'deki düğünlerinin ardından balayına gittikleri “Hôtel Byblos” da zamana meydan okuyor.
Bu aynı zamanda babamın kahvaltımız için sıklıkla karides aldığı balık pazarı için de geçerlidir; Bugün orada iki aile avlarını sunuyor. Pazar meydanı ile liman arasında küçük bir sokakta bulunan eski meyve sebze tezgahı bile hala orada. Ancak eskiden kitapçılar, günlük ihtiyaçlara yönelik mağazalar ve stüdyoların olduğu yerde artık tasarım butikleri ve yat ekipmanlarına yönelik uzman mağazalar var.
3.600 kişilik kasabanın nüfusu birkaç yıldır azalıyor. Yerel halkın çoğu daha ucuz mahallelere taşınıyor veya orada yaşamak yerine evlerini tatilcilere kiralıyor. Geliştirme, her yerde olduğu gibi münferit bir durum değildir; özgünlüğe ve yeteneğe mal olur. Aynı zamanda olasılıkların da önünü açıyor: Bugün limanda, geçmişte ancak özlemle hayranlık duyulan bazı evlerde kalabilirsiniz.
Kaynak: OpenStreetMap; İnfografik DÜNYA
İpuçları ve bilgiler
Oraya nasıl gidersin?
Saint-Tropez'e ulaşmanın en iyi yolu araba veya yattır. Nice Havaalanı 105 kilometre, Marsilya ise 145 kilometre uzaklıkta. Tren yolcuları sık sık değişiklik yapabilir ve uzun bir seyahat süresi bekleyebilir (Frankfurt/Main'den en az 17 saat). Saint-Tropez'in kendine ait bir otobüsü bulunmadığından, en yakın tren istasyonu olan Fréjus/Saint-Raphaël'den bir otobüse binmeniz gerekir. tren istasyonu.
Yaşamak için iyi bir yer neresidir?
Pampelonne sahilindeki “Kon Tiki” tatil beldesindeki evlerin her biri iki veya üç yatak odasına sahiptir ve ekim ayı sonuna kadar açıktır. İki ila altı kişilik en ucuz Tiki Ailesi'nin fiyatı ilkbaharda haftalık 1000 avrodan başlıyor; Deniz manzarası, şarap mahzeni ve otel hizmeti sunan Tiki Lounge Kamarat'ın fiyatı ilkbaharda haftalık 3.500 euro, haziran ayında ise 6.400 euro'dur (de.riviera-villages.com/Kon-Tiki).
Saint-Tropez'deki Maisons Pariente otel grubunun beş yıldızlı oteli “Lou Pinet”, stil açısından 60'lı/70'li yıllara yöneliktir; göz alıcı restoranı “Beefbar”, 600 Euro'dan başlayan kahvaltılı çift kişilik odaları ile ünlüdür (loupinet.com). ). Başlangıçta bir balıkçı barı olan “La Ponche” sanatçılar arasında popülerdi; Louis de Funès çekimleri sırasında burada kalmayı severdi, çift kişilik odalar 350 avrodan başlıyor (laponche.com).
Kaçırma
Saint-Tropez tatilinin olmazsa olmazı “Café Sénéquier”i ziyaret etmektir. Place des Lices'teki (Salı ve Cumartesi günleri) bal, Provençal otlar, sabunlar ve kumaşlar satın alabileceğiniz pazar güzeldir. Orta çağdan kalma Ramatuelle köyüne doğru bir yol gitmeye değer. Kötü havalarda: Musée de l'Annonciade'de Paul Signac ve Georges Seurat'nın eserleri de dahil olmak üzere 19. ve 20. yüzyıllardan kalma sanat eserleri sergilenir.
Daha fazla bilgi
Konum hakkında: sainttropeztourisme.com/en/; Var bölgesi hakkında: Visitvar.fr; sahil hakkında: cotedazurfrance.fr; Genel olarak Fransa: france.fr/de
Geziye katılım Maisons Pariente otel grubu tarafından desteklendi. Şeffaflık ve gazetecilik bağımsızlığı standartlarımıza go2.as/unabhaengigkeit adresinden ulaşılabilir.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
1970'lerde ailemle birlikte beş kez yaz tatiline Saint-Tropez'e gittik. Daha sonra temmuz ve ağustos aylarında “bizim” plajımız onlara fazla dolduğu için tatili 1980'lerdeki Paskalya tatiline kaydırdılar. İlk ziyaretimde beş yaşındaydım, liseden mezun olduktan sonra son ziyaretimde 20 yaşındaydım ve Saint-Tropez'de toplam on tatil geçirdim.
Bardot'la birkaç kez karşılaştık ama ne yazık ki o sırada ondan imza istemek aklıma gelmedi. Yaşlılığında siyasetten uzaklaşan oyuncu, bu güne kadar burayı çok seviyor ve hâlâ burada yaşıyor. 1950'lerin sonunda “And the Woman Eternally Lures” filminde başrol oynadı. Bu film onun uluslararası kariyerini bir seks sembolü olarak temellendirdi ve çekildiği Saint-Tropez'i dünyaca ünlü yaptı. İşte o zaman, bugün hala Saint-Tropez'i tanımlayan jet sosyete, kitle turizmi ve Güney Fransa'nın yaşam tarzı üçlüsü başladı.
Süpermarketin çapraz karşısında Louis de Funès'e sinema şöhretini kazandıran jandarma vardı. Bir yıl Herbert von Karajan'ın yatının limanın birkaç adım ilerisine demirlediğini çok iyi hatırlıyorum. Pruvayı bir nota anahtarı süslüyordu, kaptan gemide durup mürettebatını yönetiyordu.
Deniz hiçbir yerde bu kadar mavi olmamıştı
Place des Lices'te yaşlı beyler çınar ağaçlarının altında petank oynarken, yerel halk ve yabancılar da kafelerde uyum içinde pastis yudumluyorlardı. Ressamlar şövalelerini babamın akşamları sokakta kendiliğinden oluşan bir bando eşliğinde çaldığı limana kurmuşlardı. Arkalarında, yatların güvertelerinde oturan ve daha sonra karaya çıkan insanlar vardı – belki de bir şişe gül almak için karşı taraftaki “Café Sénéquier”e gitmişlerdi? Yıllar geçtikçe Saint-Tropez bana tam bir sanat eseri gibi göründü ve herkes bunun bir parçası oldu.
ayrıca oku
Elli yıl sonra yine oradayım. Neyin değiştiğini görmek için. Hoş bir şekilde şaşırdım: İlk bakışta Saint-Tropez eskisi gibi görünüyor – aynı sokakları ve meydanları görüyorum, iskeledeki gezinti yolunun bir tarafında hala kafeler, diğer tarafında yatlar sıralanıyor. Görünüşe göre burada insanların uyduğu son derece kısıtlayıcı inşaat kuralları var.
Saint-Tropez'e doğru bakış
Kaynak: Getty Images/Moment Open/Steve Lorillere
O zamanlar denizin Saint-Tropez kadar mavi, güneşin bu kadar sıcak, hayatın Saint-Tropez kadar kolay olduğu bir yer yoktu benim için. Place des Lices'teki pazarda dünyanın en tatlı kirazları vardı. Burada hâlâ haftada iki kez pazar kuruluyor ama artık kaz ciğeri ezmesinden trüf balına kadar lüks lezzetler satılıyor.
Ama deniz hala harika bir mavi, güneş ısınıyor ve burada hayat rahat görünüyor; yaşlı beylerin hala çınar ağaçlarının altında petank oynaması ve insanların “Café des Arts”ta pastis yemesi de buna kesinlikle yardımcı oluyor. her zaman vardılar. Eski sinema da hala varlığını sürdürüyor.
Oyunculuk yıldızlarıyla kamp yapmak
“Dünyanın en güzel balıkçı köyü” cazibesini korudu. Ancak günümüzün günlük yaşamı, eskisinden farklı olarak kalın cüzdanlar gerektiriyor. Yetmişli yılların hippi yaşam tarzı hala yaşanıyor ama pahalı hale geldi: Bazı insanlar saçlarına tasarımcı güneş gözlükleri kadar pahalı olan espadriller takıyor. Bu arada burada önemli bir statü sembolü olan uyumsuzluk da Ferrari'ye kıyasla önemli ölçüde değer kaybetti.
80'li yıllardaki bahar tatilimizde Saint-Tropez'de adeta kendimize kalmıştık. Akdeniz hala serindi, Pampelonne'daki plaj kalabalık değildi, ancak zaten efsane olan “Club 55″teki tüm masalar öğle yemeğinde doluydu.
Brigitte Bardot Saint-Tropez'de mahkemeye çıkıyor. Solda duran beyefendi muhtemelen Gunter Sachs'tır.
Kaynak: Getty Images aracılığıyla Gama Keystone
Patrice de Colmont'un plaj kulübü, zaman boyunca A listesindeki ünlülerin favori uğrak yeri olmayı sürdürdü. Hancı, ister denizci ister süperstar olsun, yanına masaya oturan herkesin kendini rahat hissetmesinin kendisi için ne kadar önemli olduğunu vurguluyor. Ayrıca Brigitte Bardot mu? “Hayır” diyor de Colmont, “uzun zamandır sahile gitmiyor.” Anne ve babası 1948'deki doğumundan hemen sonra Saint-Tropez Körfezi'ne yerleştiklerinden beri burada yaşıyor.
Reklamcılık:
WELT ile daha ucuz bir tatile çıkın: Lufthansa kuponu
Annem ve babam da bu sahile çadırlarını kurmuştu. “Kon Tiki” deniz ve üzüm bağları arasında bir kamp alanıydı; Bugün bölge, küçük ve pek de küçük olmayan evlerden oluşan bir tatil yeridir. Bir yıl aktör Jeroen Krabbé ve ailesi yanımızda kamp kurdu, başka bir yıl Amsterdamlı bir bankacı, bir zamanlar ailemi katamaranıyla geziye götürdü ve birkaç dakika sonra alabora oldu. Şans eseri herkes iniş yapmayı başardı.
Funès Jandarma Teşkilatı artık müze olarak kullanılıyor
O zamanlar ailem için oteller bir seçenek değildi; onların kurallara uymayan yaşam tarzlarına uymuyordu. Sabahları kumsalda uyanmayı ve kahvaltıdan önce denizde yüzmeyi tercih ettiler.
Bugün bu altın kumsala artık tozlu toprak yollardan ulaşılamıyor. Boulevard Patch artık oraya, sonunda bir park yeri ile gidiyor; yaz aylarında park yerleri için şiddetli çekişmeler yaşanıyor. Plaj hâlâ geniş ve ince kumdan oluşuyor; sol ve sağ tarafı astronomik emlak fiyatları nedeniyle seyrek gelişmiş yeşil tepelerle çevreleniyor.
Göz alıcı: “Sénéquier”, kafe ve kulübün karışımı
Kaynak: Picture Alliance/Liewig Christian/ABACA
Körfezin sol ucunda Gunter Sachs bir zamanlar mülkünden denize bakıyordu, sağda ise Cap Camarat deniz feneri denizi izliyordu. Otellerin sayısı arttı ve proje denize yaklaştı. Ancak kıyıdaki hemen hemen her yer gibi aşırı büyümüş değil.
Saint-Tropez'e daha yakından baktığınızda detaylardaki küçük değişiklikleri fark edeceksiniz. Eski jandarma teşkilatında 2016 yılından bu yana Louis de Funès'in başrol oynadığı bir film müzesi bulunuyor. Limanda, bir zamanlar küçük dükkânların insanların ihtiyacını karşıladığı eski kaptan evlerinin zemin katında hediyelik eşya dükkanları kurulmuş. Ancak geleneksel içki mekanları hâlâ varlığını sürdürüyor ve gün içinde kafelerden restoranlara, oradan da kulüplere dönüşüyor.
Yerliler uzaklaşıyor
Hepsinden önemlisi, 1887'de açılan ve her gün sabahtan gece üçe kadar açık olan “Sénéquier”. İsmi ve sandalye, masa ve tentelerin parlak kırmızı renginin yanı sıra karizmasını da korumuştur. Terasta ön sırada oturan herkese, sportif fiyatlı, iştah açıcı bir şekilde sunulan spesiyaller ve Saint-Tropez'in sunduğu en güzel manzaralardan biri sunulacak: haute volee artı bir liman fonu. Daha yeni olan ise birkaç ev ötedeki “La Petite Plage”dır; konuklar burada sandalyeleri kenara itip akşam geç saatlerde dans etmeden önce ayakları kumda yemek yiyebilirler.
Eski balıkçı limanının ardından, dar evlerin su üzerinde kale duvarı gibi yükseldiği bir kemerin ardından köyün deniz tarafına ulaşıyorsunuz. Koyu sarı tonlarındaki gri-mavi panjurlu cepheler, 100 yıl önce muhtemelen pek farklı görünmeyecek olan küçük bir Saint-Tropez parçası yaratıyor. Su neredeyse duvarlara sıçradı, bir merdiven bir sonraki koya çıkıyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Beş yıldızlı otel “La Ponche” hâlâ orada kendini evinde hissediyor. 1938 yılında balıkçı barı olarak açılmış, 1951 yılında ise otele dönüştürülmüştür. Yazar Françoise Sagan burada kaldı ve Pablo Picasso; 1956'da Brigitte Bardot'nun film ekibi, daha sonra Romy Schneider ve Daniel Biasini geldi. 21 odası ve üç dairesiyle küçük ve zarif kalıyor. Place des Lices'in hemen yakınında yer alan ve 1967'de açılan, Mick Jagger ile Bianca Perez'in Saint-Tropez'deki düğünlerinin ardından balayına gittikleri “Hôtel Byblos” da zamana meydan okuyor.
Bu aynı zamanda babamın kahvaltımız için sıklıkla karides aldığı balık pazarı için de geçerlidir; Bugün orada iki aile avlarını sunuyor. Pazar meydanı ile liman arasında küçük bir sokakta bulunan eski meyve sebze tezgahı bile hala orada. Ancak eskiden kitapçılar, günlük ihtiyaçlara yönelik mağazalar ve stüdyoların olduğu yerde artık tasarım butikleri ve yat ekipmanlarına yönelik uzman mağazalar var.
3.600 kişilik kasabanın nüfusu birkaç yıldır azalıyor. Yerel halkın çoğu daha ucuz mahallelere taşınıyor veya orada yaşamak yerine evlerini tatilcilere kiralıyor. Geliştirme, her yerde olduğu gibi münferit bir durum değildir; özgünlüğe ve yeteneğe mal olur. Aynı zamanda olasılıkların da önünü açıyor: Bugün limanda, geçmişte ancak özlemle hayranlık duyulan bazı evlerde kalabilirsiniz.
Kaynak: OpenStreetMap; İnfografik DÜNYA
İpuçları ve bilgiler
Oraya nasıl gidersin?
Saint-Tropez'e ulaşmanın en iyi yolu araba veya yattır. Nice Havaalanı 105 kilometre, Marsilya ise 145 kilometre uzaklıkta. Tren yolcuları sık sık değişiklik yapabilir ve uzun bir seyahat süresi bekleyebilir (Frankfurt/Main'den en az 17 saat). Saint-Tropez'in kendine ait bir otobüsü bulunmadığından, en yakın tren istasyonu olan Fréjus/Saint-Raphaël'den bir otobüse binmeniz gerekir. tren istasyonu.
Yaşamak için iyi bir yer neresidir?
Pampelonne sahilindeki “Kon Tiki” tatil beldesindeki evlerin her biri iki veya üç yatak odasına sahiptir ve ekim ayı sonuna kadar açıktır. İki ila altı kişilik en ucuz Tiki Ailesi'nin fiyatı ilkbaharda haftalık 1000 avrodan başlıyor; Deniz manzarası, şarap mahzeni ve otel hizmeti sunan Tiki Lounge Kamarat'ın fiyatı ilkbaharda haftalık 3.500 euro, haziran ayında ise 6.400 euro'dur (de.riviera-villages.com/Kon-Tiki).
Saint-Tropez'deki Maisons Pariente otel grubunun beş yıldızlı oteli “Lou Pinet”, stil açısından 60'lı/70'li yıllara yöneliktir; göz alıcı restoranı “Beefbar”, 600 Euro'dan başlayan kahvaltılı çift kişilik odaları ile ünlüdür (loupinet.com). ). Başlangıçta bir balıkçı barı olan “La Ponche” sanatçılar arasında popülerdi; Louis de Funès çekimleri sırasında burada kalmayı severdi, çift kişilik odalar 350 avrodan başlıyor (laponche.com).
Kaçırma
Saint-Tropez tatilinin olmazsa olmazı “Café Sénéquier”i ziyaret etmektir. Place des Lices'teki (Salı ve Cumartesi günleri) bal, Provençal otlar, sabunlar ve kumaşlar satın alabileceğiniz pazar güzeldir. Orta çağdan kalma Ramatuelle köyüne doğru bir yol gitmeye değer. Kötü havalarda: Musée de l'Annonciade'de Paul Signac ve Georges Seurat'nın eserleri de dahil olmak üzere 19. ve 20. yüzyıllardan kalma sanat eserleri sergilenir.
Daha fazla bilgi
Konum hakkında: sainttropeztourisme.com/en/; Var bölgesi hakkında: Visitvar.fr; sahil hakkında: cotedazurfrance.fr; Genel olarak Fransa: france.fr/de
Geziye katılım Maisons Pariente otel grubu tarafından desteklendi. Şeffaflık ve gazetecilik bağımsızlığı standartlarımıza go2.as/unabhaengigkeit adresinden ulaşılabilir.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.